Midnight in Paris (2011)

De hunkering naar een ander tijdperk omdat het leven daar zoveel interessanter en mooier is dan in je eigen tijd, herken ik meteen en ik denk velen met mij. 

De hoofdpersoon in deze film, Gil Pender, is een schrijver die het liefst in het Parijs van de jaren ’20 zou hebben geleefd. Zijn helden zijn Hemingway en Scott Fitzgerald.

Hij is in Parijs met zijn verloofde Inez en haar conservatieve ouders. Gil is meteen verliefd op de stad en zou er het liefst willen wonen, Inez ziet alleen de dure meubelwinkels en de juweliers.

Op een nacht, als hij alleen een wandeling maakt, stopt er een auto voor hem, hij wordt uitgenodigd mee te gaan. Gil komt terecht op een feest waar hij Scott en Zelda Fitzgerald ontmoet en later ook Ernest Hemingway. Hij komt Dalí tegen, ontmoet Getrude Stein die zijn manuscript zal lezen, ontmoet Josephine Baker en Cole Porter en wordt verliefd op de maîtresse van Picasso.

Zijn eigen tijd komt hem steeds minder fijn voor, en het wordt hem ook duidelijk dat Inez en hij niet echt bij elkaar passen. Gil zal een moeilijke keuze moeten maken. 
Gil temidden van zijn nieuwe vrienden in de jaren '20
Voor deze film zou ik stellig hebben gezegd dat een Woody Allen film niet aan mij besteed is, maar na het zien van Midnight in Paris neem ik dat terug. Ik vind deze film betoverend en charmant en absoluut heerlijk. De opnames zijn prachtig, in Parijs is dat ook niet zo moeilijk, maar het zijn zoveel zaken die helemaal kloppen in deze film.

De sfeer van Parijs in de jaren ’20 is perfect getroffen en de mensen komen echt tot leven, ook omdat er een paar geweldige acteurs meedoen.

Geweldig gecast zijn bijvoorbeeld Adrian Brody als Salvardor Dalí en Corey Stoll als Hemingway, maar andere bekende namen die meespelen zijn Kathy Bates, Michael Sheen, Marion Cottillard en Carla Bruni
Ernest Hemingway (Corey Stoll)
Ik heb normaliter niets met Owen Wilson, maar in deze film vond ik hem perfect als de wat romantische schrijver die hunkert naar een ander leven in een andere tijd en oprecht blij is als hij zijn grote voorbeelden ontmoet. 
Salvador Dalí (Adrian Brody)
De combinatie van luchthartige romantiek met wat humor en een liefde voor het verleden (terwijl tegelijkertijd iedereen weer verlangt naar een ander verleden), waar Gil een mooie levensles uit kan halen en een happy end, maakt Midnight in Paris een van de fijnste films die ik ooit heb gezien.
Gil Prender (Owen Wilson)

Reacties

  1. Ik ben dol op Woody Allenkomedies. Als je deze leuk vond, kun je vast ook genieten van Magic in the Moonlight en Bullets over Broadway. Spelen ook in de jaren 20 en zijn verrukkelijk lichtvoetig vermaak.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor deze tips, ik kende ze niet, maar ik zal ze zeker op mijn lijstje zetten. Ik vrees dat ik tot nu toe geen enkele film van Woody Allen leuk vond, maar Midnight in Paris was een openbaring! :-)

      Groetjes,

      Verwijderen
  2. Ja, deze vond ik ook schitterend. Maar ik ben ook echt dol op Woody Allen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik houd absoluut niet van hem, en ik heb geloof ik bijna elke film die ik van hem heb gezien afgedaan als 'neurotisch gezeur in New York', maar deze film vond ik echt geweldig. Grappig toch zoiets :-)

      Groetjes,

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts