Midnight in Paris (2011)
De hunkering naar een ander tijdperk omdat het leven daar
zoveel interessanter en mooier is dan in je eigen tijd, herken ik meteen en ik denk velen met mij.
De
hoofdpersoon in deze film, Gil Pender, is een schrijver die het liefst in het
Parijs van de jaren ’20 zou hebben geleefd. Zijn helden zijn Hemingway en Scott
Fitzgerald.
Hij is in Parijs met zijn verloofde Inez en haar
conservatieve ouders. Gil is meteen verliefd op de stad en zou er het liefst
willen wonen, Inez ziet alleen de dure meubelwinkels en de juweliers.
Op een nacht, als hij alleen een wandeling maakt, stopt er
een auto voor hem, hij wordt uitgenodigd mee te gaan. Gil komt terecht op een
feest waar hij Scott en Zelda Fitzgerald ontmoet en later ook Ernest Hemingway.
Hij komt Dalí tegen, ontmoet Getrude Stein die zijn manuscript zal lezen,
ontmoet Josephine Baker en Cole Porter en wordt verliefd op de maîtresse van
Picasso.
Zijn eigen tijd komt hem steeds minder fijn voor, en het wordt
hem ook duidelijk dat Inez en hij niet echt bij elkaar passen. Gil zal een
moeilijke keuze moeten maken.
Voor deze film zou ik stellig hebben gezegd dat een Woody Allen film niet aan mij besteed
is, maar na het zien van Midnight in
Paris neem ik dat terug. Ik vind deze film betoverend en charmant en
absoluut heerlijk. De opnames zijn prachtig, in Parijs is dat ook niet zo
moeilijk, maar het zijn zoveel zaken die helemaal kloppen in deze film.
De sfeer van Parijs in de jaren ’20 is perfect getroffen en
de mensen komen echt tot leven, ook omdat er een paar geweldige acteurs
meedoen.
Geweldig gecast zijn bijvoorbeeld Adrian Brody als Salvardor Dalí en Corey Stoll als Hemingway, maar andere bekende namen die meespelen
zijn Kathy Bates, Michael Sheen, Marion Cottillard en Carla
Bruni.
Ik heb normaliter niets met Owen Wilson, maar in deze film vond ik hem perfect als de wat
romantische schrijver die hunkert naar een ander leven in een andere tijd en
oprecht blij is als hij zijn grote voorbeelden ontmoet.
De combinatie van luchthartige romantiek met wat humor en
een liefde voor het verleden (terwijl tegelijkertijd iedereen weer verlangt
naar een ander verleden), waar Gil een mooie levensles uit kan halen en een happy end, maakt Midnight
in Paris een van de fijnste films die ik ooit heb gezien.Gil Prender (Owen Wilson) |
Ik ben dol op Woody Allenkomedies. Als je deze leuk vond, kun je vast ook genieten van Magic in the Moonlight en Bullets over Broadway. Spelen ook in de jaren 20 en zijn verrukkelijk lichtvoetig vermaak.
BeantwoordenVerwijderenDank voor deze tips, ik kende ze niet, maar ik zal ze zeker op mijn lijstje zetten. Ik vrees dat ik tot nu toe geen enkele film van Woody Allen leuk vond, maar Midnight in Paris was een openbaring! :-)
VerwijderenGroetjes,
Ja, deze vond ik ook schitterend. Maar ik ben ook echt dol op Woody Allen.
BeantwoordenVerwijderenIk houd absoluut niet van hem, en ik heb geloof ik bijna elke film die ik van hem heb gezien afgedaan als 'neurotisch gezeur in New York', maar deze film vond ik echt geweldig. Grappig toch zoiets :-)
VerwijderenGroetjes,