Jevgeni Onegin, Aleksandr Poesjkin
Jevgeni Onegin is een rijke man, die geniet van alles wat de
mondaine wereld in de hoogste kringen hem te bieden heeft. Hij is gevat en
geldt als een goed causseur:
En hij kon citeren:
Twee regels uit de
overvloed
Van de Aeneis, bijna
goed
Onegin was geliefd ook bij de dames, al ging het hem op den
duur wel vervelen.
Hij bezat ze en het
verheugde hem niet.
Hij verliet ze en het
bedrukte hem niet.
Onegin vertrekt naar het platteland en raakt bevriend met
Lenski, een oprechte en eerbare man. Ook zijn daar de zusjes Tatjana en Olga,
de laatste is verloofd met Lenski.
Tatjana wordt verliefd op Onegin en schrijft hem een brief,
maar hij wijst haar vrij bot af, berispt haar zelfs dat ze zich op deze manier
gedraagt. Voor hem, die zoveel avontuurtjes heeft gehad, bezit Tatjana geen
enkele aantrekkingskracht.
Vervolgens flirt hij zo met Olga, dat Lenski zich gedwongen
ziet Onegin uit te dagen tot een duel, helaas met fatale afloop voor hemzelf.
Geschokt door deze gebeurtenissen gaat Onegin op reis, hij
wil alles vergeten. Maar als hij later in Moskou op een bal Tatjana weer
ontmoet, die nu getrouwd blijkt te zijn met een generaal, wil hij haar weer
voor zich winnen. Zij wijst nu echter hem af, en zegt fijntjes:
Destijds-nietwaar? –
op ’t platteland, waar
De achterklap niet
triomfeert,
Wees je mijn liefde
van de hand, maar
Hoe kom je nĂş opeens
bekeert?
Je achtervolgt me,
schrijft, geeft seinen…
Is ’t soms omdat ik
moet verschijnen
In de grand monde? Is
’t omdat
Ik rijk ben en
vorstin? Omdat
Mijn man verminkt is
op het veld en
Het hof ons met zijn
gunst vereert?
Of heb je soms
geredeneerd
Dat ‘men’ het merkt en
rondvertelt, en
Dat jij allicht door
een schandaal
In aanzien stijgt,
terwijl ik daal?
Aleksandr Poesjkin
geldt als één van de bekendste, zo niet dé bekendste, dichter en schrijver van
Rusland. Elke Rus kan grote delen van het werk van Poesjkin citeren en Jevgeni
Onegin wordt beschouwd als zijn beste werk.
Het verhaal is daarbij niet zo bijzonder, dat is vrij mager
en in twee zinnen eigenlijk wel verteld. Het gaat vooral om de manier waarop
het wordt verteld.
Jevgeni Onegin
verscheen in delen in tijdschriften vanaf 1829 en voor het eerst als boek in
1833. Zoals al is opgevallen is dit een roman in versvorm, een soort tussenstap
tussen de poëzie die de Russische literatuur tot die tijd vooral uitmaakte en
de proza die daarna opgang zou doen.
Poesjkin wendt
zich tijdens het vertellen ook regelmatig tot de lezer, hij wijdt uit over hoe
hij de bals heeft ervaren (toen hij nog in Moskou ronddanste), vertelt
breedsprakerig over Olga om dan tot de conclusie te komen dat zij hem verveelt
en dat hij het nu over Tatjana wil hebben en hij verontschuldigt zich voor
sommige zijpaadjes.
Deze vertelvorm is niet altijd gemakkelijk om te lezen, je
moet er een bepaald ritme in zien te vinden, maar als dat lukt, dan zijn er
veel mooie uitspraken en regels te vinden.
De moeite waard om deze Russische klassieker eens gelezen te
hebben.
Uitgegeven in boekvorm in 1833
Deze Nederlandse uitgave 2014 door uitgeverij Van Oorschot
Nederlandse vertaling (vanuit het Russisch) Wim Jonker, met
aantekeningen van Charles Timmer
Bladzijdes: 220
Hoi Bettina, ik heb "Jevgeni Onegin" ook ooit proberen te lezen, maar ik kwam er niet doorheen. Het schijnt dat de vertaler Wim Jonker geen Russisch kent, maar het boek heeft vertaald uit een Duitse vertaling. Overigens heb ik wel het prozadeeltje van Poesjkin uit de Russische bibliotheek gelezen en dat vond ik erg de moeite waard.
BeantwoordenVerwijderenEen eigentijdse schrijver die "Jevgeni Onegin" heeft nagevolgd is Vikram Seth met zijn roman in verzen: "De Golden Gate". Zie voor een korte bespreking mijn blog. Groetjes, Erik
Interessant, Erik, ik kan dat nergens terugvinden over de vertaling dat die niet vanuit het Russische zou zijn, maar het kan natuurlijk wel.
VerwijderenIk heb van Poesjkin nog geen andere werken gelezen, dus ik ben benieuwd naar hoe ik die zal vinden in de vergelijking.
Groetjes,
Ik vond de operaversie (destijds gezien in de Utrechtse Stadsschouwburg) erg mooi en aangrijpend, maar ik hik aan tegen het lezen van een roman in versvorm. Het lijkt me een beetje vermoeiend, maar misschien zie ik dat wel helemaal verkeerd en moet ik dit boek toch eens een kans geven.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het lezen van de verzen ook niet bepaald gemakkelijk en het duurde even voor ik erin kwam, maar toen ik dat ritme eenmaal te pakken had, ging het best goed. Ik prefereer proza, maar het kostte me verder geen moeite om het boek uit te lezen. En een heel ingewikkeld verhaal is het ook niet, dat scheelt!
VerwijderenGroetjes,
En ik raak juist weer geĂŻntrigeerd door een roman in versvorm. Ik ren niet meteen naar de boekhandel, maar de titel ken ik goed (heb de opera in huis) en deze bespreking maakt me toch nieuwsgierig naar het boek.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het echt wel de moeite waard, er staan mooie regels en uitspraken in, en als je even gewend bent aan het ritme dan is het lezen niet echt lastig meer.
VerwijderenGroetjes,