Het leugenachtige leven van volwassenen, Elena Ferrante
Het begint met een opmerking van haar vader die Giovanna per ongeluk opvangt, waarin hij zegt dat Giovanna precies op zijn zus Vittoria begint te lijken. Dit is niet positief, want haar vader heeft geen contact meer met zijn volkse familie, die in een heel ander deel van Napels wonen. Deze opmerking schokt Giovanna, maar maakt ook iets in haar los. Ze wil per se haar tante ontmoeten, om te zien of de opmerking van haar vader klopt.
Als Giovanni Vittoria ontmoet, wordt ze gedwongen om haar leven onder ogen te zien en ook de relatie met haar ouders komt onder druk te staan. En al heel snel blijkt dat het perfecte leventje dat ze had, niet zo heel perfect te zijn. Het huwelijk van haar ouders vertoont barsten, oude vriendinnen zijn misschien toch niet zulke goede vriendinnen en iedereen lijkt zich anders voor te doen dan ze werkelijk zijn.
Tegelijkertijd is tante Vittoria een moeizame vrouw, die de ene keer woedend uitbarst in een tirade en de andere keer vol aandacht naar de verhalen van Giovanna luistert en laat merken dat ze trots op haar is. Ze laat Giovanna kennismaken met nieuwe mensen, die langzamerhand een grote invloed op Giovanna krijgen en elk hun eigen rol spelen.
Temidden van al dit tumult, moet Giovanna opgroeien en haar eigen weg in het leven zien te vinden, buiten dat van haar ouders. Ze blijft zitten en moet het jaar overnieuw doen, ze wordt verliefd op een jongeman die verloofd is met iemand anders en ze moet de relatie met haar ouders opnieuw definieren.
Kortom, Giovanna moet volwassen worden en de vraag is of ze leert van de fouten die ze de volwassenen in haar leven ziet maken.
Het leugenachtige leven van volwassenen zou niet door een andere auteur dan Elena Ferrante geschreven kunnen zijn. Het milieu in Napels is een graadje beter dan dat we kennen uit de eerdere boeken in De geniale vriendin serie, maar opnieuw zien we hier een jong meisje dat haar eerste stappen op het pad van de volwassenheid zet. De stemmingswisselingen, de ervaringen die ze heeft met jongens, met ouders en op school, alles wordt op bekende wijze beschreven, zo dat je je helemaal in kunt leven.
Dat het bekend voelt, is niet negatief bedoeld, absoluut niet zelfs. Er zijn meer dan genoeg verschillen om dit verhaal origineel te laten zijn en niet alleen maar een kopie van De geniale vriendin. Er zijn bekende elementen, maar het is een verhaal dat verder helemaal op zichzelf staat.
Het leugenachtige leven van volwassenen speelt zich af over drie jaar, tussen Giovanna's dertiende en zestiende en laat heel mooi zien hoe rommelig het leven is als je een puber bent en je moet zien te laveren tussen de volwassenen die er een nog groter rommeltje van maken.
Af en toe zakt het een beetje in, maar er staan ook heel mooie beschrijvingen en beeldspraken in en ik heb het met veel plezier gelezen.
Originele Italiaanse titel: La vita bugiarda degli adulti (2019)
Nederlandse uitgave 2020 door uitgeverij Wereldbibliotheek
Nederlandse vertaling: Miriam Bunnik en Mara Schepers
Bladzijdes: 334
Reacties
Een reactie posten