Het eindexamen geschiedenis

De eettafel met het examenwerk, net voor ik begon met corrigeren.
Corrado lag lekker in de zon.

Voor alle leerlingen van het Voortgezet Onderwijs zijn afgelopen week de eindexamens begonnen. Niet alleen heel spannend voor de leerlingen, ook voor ons docenten. Dinsdag was het examen geschiedenis voor de mavo en ik was bijna zenuwachtiger dan de leerlingen. Ik had gelukkig de tijd om er aan het begin om 9.00 uur even bij te zijn en ze gedag te zeggen en succes te wensen.
Na afloop waren de leerlingen redelijk tevreden, een paar zeiden zelfs: 'Ging heel goed, mevrouw.' Dat zou positief kunnen zijn, ware het niet dat de leerlingen over het algemeen niet zo heel goed kunnen inschatten hoe het ging. En als ze zo positief zijn kan dat betekenen dat ze wel bij elke vraag iets hebben opgeschreven, maar ook een heleboel uitleg en diepgang zijn vergeten.
Ik krijg de envelop met al het werk en de officiele papieren en die bewaak ik zo'n beetje met mijn leven. Die envelop gaat in de tas en de rest van de dag laat ik die tas niet uit mijn ogen. Thuis gekomen maak ik de eettafel leeg en dan komen de stapeltjes. Correctiemodel, examenwerk, gecorrigeerd werk. Opgaven en bronnen erboven, zodat je die steeds kunt raadplegen.
Veel opgaven geven weinig moeite, meerkeuze is behoorlijk simpel, maar het probleem zit in de open vragen. Geen enkele leerling geeft antwoord in de taal van het correctiemodel en soms is dat ook niet echt volledig. Gelukkig is er een forum van de geschiedenisdocenten waar ik tijdens het nakijken regelmatig naar toe ben gelopen om te zien wat mijn collega's bij die vraag nog goed rekenden en wat niet.
Ik heb het examen nu één keer nagekeken en ga vandaag nog eens alles bij langs, zeker bij een paar vragen moet ik nog goed kijken. Ben ik wel overal consistent geweest en kan dat ene antwoord wel maar dat andere niet?
Dinsdag zijn de regiovergaderingen van docenten uit het hele land en daar komt dan nog een lijst uit van dingen die eventueel ook goed zouden mogen zijn. Dan kijk je het werk dus nog eens na. En daarna gaat het richting de tweede corrector, die het hopelijk eens is met wat je hebt gedaan en anders kan dat een heel vervelend telefoongesprek worden. Kortom, het werk is nog niet gedaan.