The fallen gods trilogie, Hannah Kaner
Sommige boeken hebben een prachtige cover, en vooral bij fantasy zie je de mooiste edities en illustraties. Ik ben hier best gevoelig voor, als ik een cover mooi vind, ben ik bereid om een boek sneller uit te proberen, of als ik het erg mooi vind, koop ik het boek blind.
Dat was bij deze trilogie het geval. Alle drie de delen hebben een prachtig geïllustreerde cover en dit heeft me echt over de streep getrokken om de serie te kopen.
Ik had geen idee waar de serie over ging, dus ik begon er volkomen neutraal aan en ik werd beslist niet teleurgesteld.
Het verhaal speelt zich af in een wereld waarin meerdere goden zijn, die gedijen en groeien onder de offers en de aandacht van de mensen die in hen geloven. Sommige goden zijn echter een beetje te veeleisend in de offers die ze vragen en willen zelfs dat er mensen aan hen geofferd worden. Wat volgt is een oorlog van de mensen tegen de goden, omdat de koning de goden en de verering van de goden verbiedt.
In het eerste deel Godkiller leren we Kissen kennen. Zij kent maar al te goed de wraakzucht van sommige goden, omdat haar hele familie is vermoord door de vuurgodin. Zijzelf is maar ternauwernood ontsnapt, maar niet zonder kleerscheuren.
Nu is zij een veiga, iemand die de goden doodt. Zij weet hoe de de kleine en grotere goden op moet sporen en hun altaren moet vernietigen. Zonder altaren en offers, en als zij vergeten worden door de mensen, dan sterven de goden.
Tijdens een opdracht komt ze een jong meisje tegen, Inara, die haar hulp zoekt. Zij heeft namelijk een kleine god die aan haar verbonden is. Skediceth (Skedi), heeft het lijfje van een haas, de vleugels van een vogel en een klein gewei op zijn hoofd. Hij is de god van de kleine leugentjes om bestwil.
Kissen heeft geen sympathie voor een god, maar kan een meisje van 12 ook niet aan haar lot overlaten. Om meer te weten te komen over de bijzondere band tussen het meisje en de god, moeten ze echter op reis naar de stad waar voor de oorlog met de goden de meeste goden woonden en waar ze hopelijk informatie kunnen vinden.
Tijdens hun reis komen ze ook een ridder tegen, Elogast, die eerst de commandant van de koning was maar na de oorlog zich heeft teruggetrokken om bakker te worden. Nu heeft de koning hem echter op pad gestuurd met een nieuwe opdracht, iets waar het leven van de koning van afhangt.
Elogast, Kissen, Inara en Skedi vormen een zonderling groepje, dat elkaar tegen wil en dank moet leren vertrouwen.
In het tweede deel, Sunbringer, hebben ze voor een deel hun eigen weg te vinden. Om uit te vinden wie Inara precies is en waar haar bijzondere krachten vandaan komen, om een middel te vinden de vuurgodin te vermoorden en om de invasie te stoppen die eraan komt.
Zijn oude vrienden nog te vertrouwen, kun je een bondgenootschap sluiten met oude vijanden en hoe staat het met de goden? Welke van hen leven nog en willen de mensen wel helpen en welke goden zijn al te ver heen om nog iets te kunnen uitrichten?
Elke ontmoeting levert een nieuw stukje van de puzzel en dan blijkt dat heel veel dingen niet zo zwart-wit zijn als ze eerst leken te zijn.
In het laatste deel Faithbreaker tenslotte komen alle lijnen weer bij elkaar. Kan de invasie worden afgeslagen en de vuurgodin voorgoed het zwijgen worden opgelegd, en tegen welke prijs?
Ik ben ontzettend blij dat de prachtige covers mij over de streep hebben getrokken, want ik heb alle drie de boeken met zeer veel plezier gelezen.
Ten eerste vond ik de wereldopbouw interessant en origineel. Het idee van de goden en hoe dit werkt, en de interactie tussen mensen en goden was goed uitgewerkt.
Ten tweede vond ik de personages bijna zonder uitzondering sympathiek. Mooi om te zien hoe iedereen een ontwikkeling doormaakt. Het zijn genuanceerde personages, elk met een eigen persoonlijkheid.
Kissen leert haar zachtere kant aanvaarden, Elogast kan in het reine komen met het verleden en Inara leert zichzelf te accepteren en groeit op van een kind tot iemand die weet wat moed en opoffering is.
Skedi tenslotte heeft mijn hart gestolen, wat een heerlijk wezentje is hij. Ik zou bijna zelf een klein altaartje voor hem bouwen! Het einde brak mijn hart en in het laatste hoofdstuk brak het opnieuw omdat het zo mooi was.
Prachtig hoe Skedi steeds meer groeit in zijn rol, weet wat belangrijk is en op een gegeven moment niet langer de god van de kleine leugentjes is, maar de god van de hoop.
Zelfs Kissen, die weinig van hem moest hebben in het begin en hem betitelde als kleine rat, leert hem waarderen en er ontstaat ook tussen hen een bijzondere band, vooral in hun gedeelde liefde voor Inara. Dit was ontroerend en goed gedaan.
'I have so little power, godkiller' said Skedi quietly. 'I fear losing Inara's faith. I fear fading. I fear death. What can I do?'
'I'll give her honesty; you give her love.' Kissen said. 'She'll need both.'
Ook de andere personages, zowel mensen als goden, waren gelaagd en interessant en vol nuance, iets dat ik altijd erg waardeer in de boeken die ik lees.
Tot slot is er veel diversiteit te vinden, er zijn personages van allerlei kleur, er zijn gehandicapte personages en beslist niet alleen hetero-relaties.
Over het algemeen vind ik het zelf niet zo'n probleem als dit niet expliciet het geval is, maar in deze boeken viel het me op omdat het denk ik een bewuste keuze van de schrijfster is geweest om dit wel duidelijk te verwerken. En naar mijn idee is het goed gedaan. Kissen bijvoorbeeld draagt een prothese omdat ze een been mist, en dit beperkt haar in bepaalde opzichten, maar het bepaalt niet haar hele persoonlijkheid en haar hele leven. Ze is meer dan alleen dat.
Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat ik dit een goede serie vond, en die ik zeker kan aanraden. Helaas is de serie volgens mij nog niet in het Nederlands vertaald, maar misschien komt dat nog.
Godkiller, uitgegeven in 2023, 288 bladzijdes
Sunbringer, uitgegeven in 2025, 367 bladzijdes
Faithbreaker, uitgegeven in 2025, 400 bladzijdes
Op dit moment nog niet in het Nederlands vertaald
Reacties
Een reactie posten