Requiem, Chris Lloyd

Het is november 1940 en Parijs begint langzaam aan de Duitse bezetting te wennen. Voor zover je aan zoiets wennen kunt, Inspecteur Eddie Giral weigert bijvoorbeeld nog altijd zijn horloge op de nieuwe Berlijn-tijd te zetten. 

Inspecteur Giral en zijn collega Boniface worden bij een lijk geroepen, dat gevonden is in een leegstaande nachtclub. Het lijk is een bekende inbreker en het is behoorlijk toegetakeld. De man was vastgebonden op de stoel en zijn lippen zijn dichtgenaaid. Dit is niet het enige dat vreemd is, Eddie Giral kent de inbreker en weet dat hij nog in de gevangenis had moeten zitten. 

Als Giral en Boniface op onderzoek uitgaan, blijkt dat er nog meer criminelen niet langer in de gevangenis zijn waar ze nog wel een straf hadden uit te zitten. Maar wie heeft hen vrijgelaten en wie heeft de macht dit te verdoezelen? En wat is het doel erachter? 

Het lijkt erop dat de Duitsers er iets mee te maken hebben (tenslotte hebben alleen zij die macht op dit moment) en Eddie kan het niet laten om het wespennest bij de Gestapo een beetje te prikken om te zien wat voor reactie er komt. 

Ondertussen lijkt het erop dat er nog een speler in het spel is. Capeluche is de naam die op de muur in Montparnasse wordt geschreven, een naam die elke informant en kleine crimineel schrik aanjaagt. De vraag is alleen of dit een begrip is, de naam van een persoon of van een organisatie.

Eddie Giral moet zijn onderzoek uitvoeren en laveren tussen alle facties die een rol spelen in de stad.  Dat is niet alleen majoor Hochstetter van de Abwehr, maar ook de Gestapo, de SD en Capeluche. Bovendien  krijgt Eddie te horen dat de veiligheid van zijn zoon Jean-Luc op het spel staat als hij niet meewerkt, maar wie heeft hem in de tang? 

Het onderzoek brengt Eddie in contact met oude bekenden uit zijn verleden als uitsmijter in een jazz-club in Montmartre, en van een van hen krijgt hij een verzoek dat leidt naar het lot van de Senegalese soldaten uit het Franse leger die de pech hadden in handen van de Duitsers te vallen. Een onderzoek waarvan niemand wil dat Eddie ermee verder gaat. 

Lukt het Eddie om alle draden uit elkaar te houden als je niet weet wie je moet vertrouwen en het gevaar van meerdere kanten kan komen? Kan hij erachter komen wie of wat er achter Capeluche zit, wie zijn zoon bedreigt en wat er met de Senegalese soldaten is gebeurd? 

Requiem is het tweede deel in de serie over Eddie Giral, inspecteur van politie in Parijs tijdens de bezetting. Het eerste deel, De ongewenste doden, vond ik al erg goed, maar dit nieuwe deel vond ik nog beter. 

Chris Lloyd is erin geslaagd om Eddie Giral een zekere kwetsbaarheid mee te geven, die de typische hardboiled-detective genuanceerder en gelaagder maakt. En daarmee interessanter. 

Ik vond het ook knap gedaan hoe duidelijk wordt dat de keuzes in oorlogstijd niet zo zwart-wit zijn als je op een ander moment misschien denkt. Wat is goed en wat is fout als de regels zo veranderd zijn? Hoe laveer je tussen rechtvaardigheid en de bezetter? 

De relatie tussen Hochstetter en Eddie Giral is hier een goed voorbeeld van. Eddie moet zijn medewerking verlenen aan majoor Hochstetter van de Abwehr die de contactpersoon voor de politie is en Eddie als een soort grappig getemd aapje lijkt te beschouwen, maar Eddie hoopt op zijn beurt ook van Hochstetter en zijn connecties gebruik te kunnen maken. Aan de ene kant kan Hochstetter beschikken over Eddie's tijd, maar aan de andere kant durft Eddie verder te gaan met zijn onderzoek dan hij anders zou doen, omdat hij weet dat Hochstetter hem waarschijnlijk wel te hulp komt als hij echt in de nesten zit. Tenminste, zolang Hochstetter hem nog nuttig vindt (en vermakelijk). 

Hochstetter is geen goed mens, maar ook geen heel slecht mens. Het is deze nuance die ik bij alle personages in dit boek terugvind, en dit is zeer goed gedaan. 

De historische feiten over het leven in een bezette stad, de moeilijkheden van de ratsoenering, de eerste razzia's, het uiteenslaan van de studentenprotesten tijdens de herdenking van de wapenstilstand en de betekenis van twee hengels, vormen allemaal een rijke en gedetailleerde achtergrond voor de zaken die Eddie en zijn collega's op moeten lossen. 

Chris Lloyd weet moeiteloos Parijs in 1940 tot leven te wekken en daarbij ook nog een goed opgebouwd en spannend verhaal te vertellen. 

Ik begrijp dat er nog meer delen zullen komen, en ik kijk er nu al naar uit, want ik wil graag meer lezen over Eddie Giral en de zijnen. 

Originele Engelse titel: Paris Requiem (2023)

Nederlandse uitgave 2023 door uitgeverij Meulenhoff Boekerij

Nederlandse vertaling: Tasio Ferrand

Bladzijdes: 391