Absolutie, Patrick Flanery

Sam Leroux is een Zuid Afrikaan die na een lang verblijf in de VS terugkeert naar zijn geboorteland. Hij komt om een biografie te schrijven over Clare Wald, een schrijfster van wie hij de boeken al las toen hij nog een jongen was.

Clare schrijft ondertussen ook een boek over het verleden, toen een inbraak haar dwong om naar een zwaar beveiligd huis te verhuizen. De inbraak heeft misschien te maken met Clare’s verleden. Haar dochter, die betrokken was bij de gewapende strijd van het ANC is verdwenen en niemand weet wat er met haar gebeurd is. 

Ook heeft Clare een bepaalde rol gespeeld in de dood van haar zus Nora, die getrouwd was met een hoge pief in de Nationale Partij. Haar boek is een poging hiermee in het reine te komen, hoewel ze het fictie noemt om toch afstand te houden.

Sam ondertussen komt ook niet helemaal zonder bijbedoelingen naar de gesprekken met Clare; het blijkt dat er een connectie tussen hen beiden is, die ze in de eerste instantie niet willen toegeven, omdat ook hier teveel oud zeer zit en er teveel onbeantwoorde vragen zijn. 

Absolutie weeft in vier verhaallijnen alle levens door elkaar op een zeer knappe manier. Clare is een weinig sympathieke vrouw, die tijdens de apartheid niet echt partij heeft gekozen, maar vooral haar eigen schrijven belangrijk vond. En eigenlijk kreeg ik dan ook wel weer bewondering voor de manier waarop ze dat deed, stug haar eigen weg volgend. Het verhaal over de censor vond ik vooral heel typerend. De moeizame verhoudingen met haar ex-man, haar zoon en haar dochter zijn, in het licht van haar persoonlijkheid, wel goed te begrijpen. De beschrijvingen van het bezoek van haar zoon zijn zowel hilarisch als schrijnend.

Prachtig wordt beschreven hoe Sam weer moet wennen aan zijn geboorteland, hoe hij zich een vreemde voelt, een toerist zelfs. De apartheid is afgelopen, de Waarheid en Verzoeningscommissie heeft haar werk gedaan, maar elk huis is beveiligd en iedereen houdt elk moment rekening met een roofoverval of erger. Hoewel de familieverhoudingen en andere gebeurtenissen universeel zijn, is het duidelijk dat het verhaal zich nergens anders dan in Zuid Afrika had kunnen afspelen.

Het einde is geen echt einde, en brengt geen echte oplossing, zoals in Zuid Afrika nog altijd de gebeurtenissen uit het verleden invloed hebben op het heden. Ondanks de biecht van Clare en de biecht van Sam is echte absolutie niet te vinden.

Ik ben nog nooit in Zuid Afrika geweest, maar de geschiedenis ervan interesseert me zeer. Patrick Flanery heeft, als Amerikaan, een boek weten te schrijven waarin Zuid Afrika de achtergrond is voor verhaal dat knap in elkaar zit en dat ook nog eens heel mooi geschreven is.

Een geweldig boek.