Technologie en de tegenbeweging

De nieuwe technologische middelen spelen een steeds grotere rol in het leven van mensen en je ziet ook in het onderwijs dit steeds meer toenemen. Nu is het niet zo dat ik per se tegen nieuwe technologie ben, ik zie dat hier aandacht aan besteed moet worden en ik denk ook dat dit een mooie nieuwe rol kan spelen. Er kan denk ik een heleboel goeds gedaan worden met ICT en alle aanverwante zaken.

Helaas is voor een heleboel scholen de nieuwe technologie een doel geworden en geen middel om goed onderwijs te geven.

Je hebt al basisscholen waar de leerlingen alleen nog maar op tablets werken en niet meer leren schrijven en allerlei scholen in het voortgezet onderwijs beginnen ook met laptop- of tabletklassen.

Zonder goed overleg of onderzoek wordt dit allemaal ingevoerd, om maar te laten zien dat men mee doet met de huidige tijd en niet achterloopt. Of er goed materiaal voorhanden is, of de technische kant altijd goed werkt en of elke docent er zelf goed mee uit de voeten kan is allemaal minder belangrijk dan te kunnen zeggen dat men ‘meedoet’.

Langzamerhand krijgen we een generatie die niet meer leert schrijven, maar alleen nog maar met schermen en toetsen bekend is. Duizenden jaren is kennis van het schrift, het kunnen schrijven, een van de belangrijkste vaardigheden van de mens geweest en dit gaat verdwijnen. Geen handgeschreven brieven of kaarten meer, geen dagboeken die je kunt bijhouden in mooie boekjes, geen snelle boodschappenlijstjes of notities met droedels in de kantlijn. Wat er dan rest zijn alleen nog maar de elektronische data.

Ik weet dat elke beweging altijd weer een tegenbeweging krijgt, en ik hoop van harte dat de 'we houden van schrijven' beweging een beetje opschiet, want ik zie het somber in.