Naar de vuurtoren, Virginia Woolf
Dit boek beschrijft twee dagen in het leven van de familie
Ramsey. Op de eerste dag zijn ze in hun vakantiehuis op het eiland Skye, samen
met een aantal gasten en wordt er een trip naar de vuurtoren gepland. Dit
tripje kan helaas niet doorgaan door het slechte weer.
De tweede dag speelt zich tien jaar later af. Vader Ramsey en zijn twee jongste kinderen maken alsnog de excursie naar de vuurtoren. EĂ©n van de gasten die er de eerste keer ook bij was, schilderes Lily Briscoe kan eindelijk het schilderij van mevrouw Ramsey afmaken waar ze tien jaar eerder aan begonnen was.
Het middengedeelte van het boek laat zien wat er in de tussentijd is gebeurd, de plotselinge dood van mevrouw Ramsey, Ă©Ă©n van de dochters die sterft in het kraambed en de oudste zoon die sterft in de loopgraven.
De tweede dag speelt zich tien jaar later af. Vader Ramsey en zijn twee jongste kinderen maken alsnog de excursie naar de vuurtoren. EĂ©n van de gasten die er de eerste keer ook bij was, schilderes Lily Briscoe kan eindelijk het schilderij van mevrouw Ramsey afmaken waar ze tien jaar eerder aan begonnen was.
Het middengedeelte van het boek laat zien wat er in de tussentijd is gebeurd, de plotselinge dood van mevrouw Ramsey, Ă©Ă©n van de dochters die sterft in het kraambed en de oudste zoon die sterft in de loopgraven.
Naar de vuurtoren
is een klein verhaal, maar groots vertelt. De beschrijvingen van de tyrannieke
meneer Ramsey en mevrouw Ramsey die alle mensen bij elkaar brengt zijn
prachtig. Dit is een boek dat gaat over de bespiegelingen en beschouwingen,
over de gedachten van mensen en is daarmee een mooi voorbeeld van stream of
consciousness.
Het is moeilijk dit boek te beschrijven, maar het is wel
goed te begrijpen waarom dit als Ă©Ă©n van de mooiste boeken wordt gezien die Virginia Woolf heeft geschreven
Deze zomer ga ik zeker nog een boek van Virginia lezen. Ik twijfel nu tussen deze en Jacobs room. Wat is jouw advies?
BeantwoordenVerwijderenLastig te zeggen, je zou de vuurtoren als hoogtepunt kunnen beschouwen en Jacobs room en mrs Dalloway als eerdere boeken die steeds meer naar deze stijl opbouwen.
VerwijderenMaar Jacobs room vond ik een heel ontroerend verhaal en dat sprak mij meer aan dan deze, die wat stijl betreft wel beter is, waarschijnlijk (voor zover ik daar wat van kan zeggen), maar ik vond de personen minder aansprekend. Van Jacobs room vond ik het zo mooi en aangrijpend dat je weet wat er gaat komen (WOI).
Het is een beetje warrig geworden maar kort gezegd:
stijl: vuurtoren
mensen: Jacob.
Dan ga ik voor de mensen!
VerwijderenGoede keuze!
Verwijderengroetjes,