Una via a Palermo (2013)
Twee vrouwen, Rosa (Emma Dante) en Clara (Alba Rohrwachter),
zijn in Palermo vanwege een bruiloft. Hun relatie loopt echter niet lekker en
er zijn allerlei irritaties. Dan slaan ze een verkeerde weg in en komen terecht
op een smalle weg, waar een andere auto hen tegemoet komt.
In deze auto zit een familie die in de buurt woont en oma
Samira (Elena Cotta) zit achter het stuur. De beide auto’s komen klem tegenover
elkaar te staan en zowel Rosa als Samira weigert achteruit te gaan. De familie
en de hele buurt bemoeit zich ermee, maar beide vrouwen weigeren op te geven en
zijn bereid urenlang in de auto te zitten, wachtend tot de ander het opgeeft.
Pas de volgende ochtend wordt de situatie opgelost, maar
niet zoals men had verwacht.
De strijd tussen Rosa en Samira is bijna een spaghetti
western, en zo is het ook gefilmd. Ze hebben geen pistolen, maar wel een bord
pasta dat ze allebei in de heg gooien om aan te geven dat ze de strijd wel
kunnen voeren zonder te eten.
Iedereen, zowel Rosa als Samira, als de familie en de rest
van de buurt, heeft een aandeel in wat er gaande is en iedereen heeft eigen
redenen om het zo lang mogelijk te laten duren. Maar wie is er nu werkelijk de
baas, is het de botte en tirannieke schoonzoon van Samira, of is het de frêle
Samira zelf?
Het is niet alleen een strijd tussen twee vrouwen of twee
auto’s, het is ook een strijd, een botsing, tussen arm en rijk, tussen noord en
zuid. Clara en Rosa zijn lesbisch, artistiek en komen uit Rome, de familie van
Samira is arm en talrijk en lager opgeleid.
Rosa (Emma Dante) |
Una via a Palermo is prachtig gefilmd, met wisselende
perspectieven. Soms zie je de scene vanuit Samira of Clara, soms door de
jaloezieën heen alsof je een buurvrouw bent die kijkt wat er gebeurt. Al na 15
minuten staan de auto’s tegenover elkaar en gebeurt er wat actie betreft weinig
meer, maar gaat het om kleine dingen. De eindscène is prachtig, tien minuten
lang zie je het hele dorp voorbij rennen, op weg naar de auto van Samira. We
weten wat er is gebeurd, maar hoe het verder wordt afgehandeld zien we niet.
Elena Cotta maakt
indruk als Samira, die de hele film geen woord zegt, alleen in de laatste
scènes, maar dat is denk ik om duidelijk te maken wat er is gebeurd. Tenminste,
ik had toen al wel een vermoeden.
Samira (Elena Cotta) |
Prachtig is de knipoog die ze geeft aan Rosa, ergens aan het
begin. Is dat om aan te geven dat ze het samen wel zullen rooien en dat de rest
van de buurt en de familie er eigenlijk niet toe doet? Is het een verwijzing
naar wat komen gaat? We weten het niet, want net als zoveel andere zaken, wordt
dit niet uitgelegd. Ik vind zoiets geen probleem, ik houd er wel van als er
dingen open blijven en je zelf iets in kunt vullen, maar sommige andere mensen
zullen dit misschien irritant vinden.
Una via a Palermo
is geen lange film, 90 minuten, maar wel een heel mooie film. Als je houdt van
snelle scènes en veel actie is dit echter niet de film voor jou.
Als je houdt van subtiele humor, zwarte humor, verstilde
momenten, lange scènes zonder dialoog die iets uitdrukken juist in de manier
waarop ze gefilmd zijn, dan is dit zeker wel de film voor jou.
Ik heb er van genoten en ben dan ook erg blij dat deze film
voor mij onder de Kerstboom lag!De laatste scène |
Hoi Bettina, dit lijkt me een leuke film. Ik heb hem al gereserveerd via de bibliotheek. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat je de film idd mooi vindt, wat handig dat je ook films bij de bieb kunt krijgen, dat wist ik niet.
VerwijderenGroetjes,
Hoi Bettina, ik weet niet of dat voor iedere bibliotheek geldt, maar de gemeentebibliotheek van Utrecht heeft een zeer grote collectie dvd's en trouwens ook cd's. Erg handig als je niet zeker weet of iets wat voor je is. Groet, Erik
VerwijderenOh, dat is wel handig. Als je het dan niet mooi vindt, heb je er iig geen geld aan uitgegeven en als je de film prachtig vindt, kun je altijd nog overwegen die aan te schaffen.
VerwijderenGroetjes,
Hoi Bettina, ik heb de film vandaag uitgekeken. Wat mij betreft geen meesterwerk, maar wel een leuke onderhoudende film. En je hebt gelijk, de eindscene is prachtig. Groetjes, Erik
VerwijderenFijn dat je het toch een leuke film vond en er een mooie middag mee hebt doorgebracht.
VerwijderenDe eindscene was heel apart, vond ik, mooi gedaan.
Groetjes,