Salam Europa, Kader Abdolah
Een Perzische sjah gaat in de 19e eeuw op reis
naar Europa. Het wordt een lange reis waarbij hij ministers, een paar van zijn favoriete
vrouwen, familieleden, een eunuch, zijn kapper en vele bedienden meeneemt.
Een
Oosterse karavaan zet zich in beweging, een ontmoeting tussen een oude
beschaving en een nieuwe wereld komt op gang. De reis gaat via Rusland naar
Polen en Duitsland, de sjah bezoekt België en Nederland en tot slot gaat hij
naar Engeland en Frankrijk. Overal wordt hij ontvangen met de meeste egards en
zijn er grootste ontvangsten.
Niet dat de sjah overal zin in heeft, alle klassieke
concerten en balletten komen hem een beetje de keel uit, maar hij weet zich er wel
mee te redden. Leuker zijn de bezoekjes aan de fabrieken of de winkels waar hij
een glimp opvangt van de nieuwe uitvindingen die worden gedaan.
Niet alleen de
wapens en kanonnen die elk land produceert en die uiteindelijk in een
gruwelijke oorlog gebruikt zullen worden, maar de sjah maakt ook kennis met
telefonie, een kruimeldief, pasteurisatie en maakt zelfs een tochtje in een
heteluchtballon.
De sjah is gewend aan achtergebleven land waar men
verheerlijkt terugkijkt op een belangwekkend verleden en oude poëzie, maar waar
men nog geen moderne gezondheidszorg heeft of voorzieningen voor het volk,
terwijl de moderne wereld aan de deur klopt in de vorm van de Britten en de
Russen die op de olievoorraden uit zijn. De sjah regeert op ouderwetse wijze
over een ouderwets land, met een hof vol intriges en verraad, zo nodig met
slinkse beslissingen of zelfs moord.
De sjah heeft driehonderd vrouwen in zijn harem die de hele
dag niets te doen hebben en honderden bedienden die hem aan de ene kant trouw
dienen, maar aan de andere kant hun eigen zakken vullen.
De sjah heeft maar een
half woord nodig en zijn trouwe eunuch weet wanneer het nodig is om
verschillende mensen uit het gevolg van de sjah te verwijderen tijdens de reis.
Dat lukt echter niet met Banoe, Ă©Ă©n van de vrouwen van de
sjah die zich op eigen houtje bij de reis heeft aangesloten, vastbesloten om
ook mee te reizen. De sjah houdt het meest van haar, maar tijdens de lange
tocht, begint hij haar steeds meer te wantrouwen. Want Banoe lijkt zich los te
willen maken uit het strikte protocol en haar eigen weg te gaan en weet alle
controlepogingen van de sjah of de eunuch te ontduiken.
Veranderingen
De sjah reist rond in een wereld vol verandering. Europa was
hard bezig met industrialiseren en er werden uitvindingen gedaan die de mensen
vooruit hielpen, maar ook onnoemelijk konden schaden.
Sinds de eenwording van
Duitsland waren de internationale verhoudingen veranderd en alle landen maakten
zich in een waan van nationalisme op voor een eventuele oorlog. Ondertussen
waren er allerlei groeperingen in de maatschappij die veranderingen eisten,
soms kracht bij gezet met geweld.
De sjah is een nieuwsgierig man en is geĂŻnteresseerd in wat
hij ziet, en de mensen nemen hem in vertrouwen. Zo bemoedigt hij prinses Dagmar
in Rusland, de moeder van de latere Nicolaas II, troost hij een Duitse prins
die net zijn zoontje verloren heeft, en spreekt hij met Bismarck over macht.
Hij bezoekt hij Willem III van Nederland op zijn sterfbed en ziet de
gelijkenissen met zijn eigen stervende vader.
Langzamerhand beseft hij tijdens zijn reis ook dat ook hij
zelf verliezen moet lijden. Moderniseringen zijn niet tegen te houden en de
sjah weet dat er ook in zijn land veranderingen moeten komen. Zijn manier van
regeren is niet langer voldoende en hij realiseert zich dat ook hij misschien eens
door een kogel zal worden getroffen.
Waarheid of
verdichtsel
Het verhaal van de sjah wordt ons verteld door Sjeed Djamal,
die oosterse talen doceert aan de UvA. Hij heeft het reisverslag van de sjah en
bewerkt dit tot het boek dat wij lezen.
Hij is zelf eens als vluchteling hier gekomen vanuit Perzië
en door de broederschap van vluchtelingen die zich over de hele wereld hebben
gevestigd, heeft hij toegang tot archieven en krantenknipsels om het verhaal te
staven en te gronden.
Sjah Nasserdin van Perzie |
Ik kon het natuurlijk niet laten om te zien welke historische
achtergrond er eventueel is voor dit verhaal. In de 19e eeuw was er
inderdaad sjah Nasserdin, die regeerde van 1848 tot 1896 en tijdens zijn
regering drie reizen maakte naar Europa in 1873,1878 en 1889 en hier een reisverslag van schreef, dat in verschillende landen is gepubliceerd. Hij was de eerste
sjah van Perzië die op reis ging én de eerste die erover schreef.
Een aantal zaken die worden beschreven in Salam Europa, zijn op de werkelijkheid gestoeld, zoals de jas met juwelen die de sjah droeg.
Een aantal zaken die worden beschreven in Salam Europa, zijn op de werkelijkheid gestoeld, zoals de jas met juwelen die de sjah droeg.
Maar niet alles klopt, want dit is natuurlijk niet het
historische verslag van reis van de sjah en vanaf het allereerste moment geeft
Sjeed Djamal dit toe. Hij heeft de reizen samengevoegd en is eerlijk als hij
zegt dat een deel gelogen is. De fantasie was soms sterker dan de waarheid en
in veel gevallen nog geloofwaardiger ook. Soms gaat het verhaal met hem aan de
haal en neemt het een eigen koers en de schrijver kan alleen maar volgen.
Heeft de sjah echt zijn schoenen laten poetsen door de vader
van Stalin die daardoor Ă©Ă©n van de geallieerde conferenties tijdens WOII per se
in Teheran wilde beleggen? Geen idee, maar ik vond het een schitterend beeld.
Ik houd wel van toevallige ontmoetingen en verbindende lijntjes door de tijd
heen, zeker als ze goed worden uitgevoerd en dat is hier het geval.
Kader Abdolah |
Heden en toen
Salam Europa is
opgedeeld in verschillende hekajats, hoofdstukken en eigenlijk korte verhalen
binnen het verhaal. Het was even wennen, maar al snel vond ik zinnen als ‘maar
nu komt eerst het verhaal van de koffers’ of ‘ik ga kijken waar de koning is’, erg
leuk.
Kader Abdolah weet in soms heel simpele zinnen heel veel uit te drukken en er zit een soort humor in de beschrijvingen die ik bijzonder prettig vond om te lezen.
Kader Abdolah weet in soms heel simpele zinnen heel veel uit te drukken en er zit een soort humor in de beschrijvingen die ik bijzonder prettig vond om te lezen.
De oude sjah die eind 19e eeuw naar Europa ging,
werd met alle egards ontvangen, ondanks de dingen die zo overduidelijk ‘oosters’
en ‘vreemd’ waren. In de loop van de tijd komen er vluchtelingen naar Europa,
die ook nog goed worden opgevangen, Sjeed Djamal is daar zelf een voorbeeld
van. Maar hij ziet ook het verschil tussen het reisverslag van de sjah, zijn
eigen reis en die van de vele vluchtelingen die nu naar Europa komen en de
ontvangst die velen van hen krijgen.
Opnieuw staat Europa op de rand van grote veranderingen en
zijn de internationale verhoudingen veranderd.
Tegelijkertijd is er veel hetzelfde gebleven. Waar Charlie Hebdo harde spotprenten op de
cover zet, moest ook de sjah zich in Parijs laten welgevallen dat hij op de
voorpagina van een krant belachelijk werd gemaakt.
Sjeed Djamal maakt de bewuste keuze om het niet alleen over
de sjah te hebben, maar zijn verhaal te mengen met dat van de vluchtelingen van
nu. Hij is aanwezig als de vijfde aanslagpleger in Molenbeek wordt opgepakt en
komt bijvoorbeeld met hulpgoederen aan bij een Duits asielzoekerscentrum en
wordt daar zelf in eerste instantie als asielzoeker gezien.
Salam Europa wordt
daarmee een verhaal dat op het eerste oog misschien leest als een Oosters sprookje,
maar dat (gelukkig) meerdere lagen heeft.
Het is een verhaal over vertrouwen en liefde, maar ook over verraad, over verlies en leren omgaan met veranderingen. Over de ontmoeting tussen oost en west, tussen verschillende culturen, maar vooral over de menselijkheid die we allemaal delen.
Het is een verhaal over vertrouwen en liefde, maar ook over verraad, over verlies en leren omgaan met veranderingen. Over de ontmoeting tussen oost en west, tussen verschillende culturen, maar vooral over de menselijkheid die we allemaal delen.
Wat mij betreft is Salam
Europa het mooiste boek van Kader
Abdolah tot nu toe.
Uitgegeven in 2016 door uitgeverij Prometheus
Bladzijdes: 429
Hallo Bettina,
BeantwoordenVerwijderenWat een goed verslag! Ik heb genoten van het boek.
Groetjes.
Anne
Dank je wel! Ja, het leest ongelofelijk goed weg, nietwaar? Fijn dat je het ook mooi vond.
VerwijderenGroetjes,
Hoi Betinna, een prachtige bespreking! Ik ga het boek zeker lezen. Heb je "De boodschapper" over het leven van Mohammed ook gelezen? Dat vond ik ook een indrukwekkend boek. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenDank je, Erik, (het is trouwens Bettina, niet Betinna :-))Ik vond dit boek echt de moeite waard en ik hoop dat je het net zo mooi vindt als ik. Ik ken De boodschapper niet, maar die staat wel op mijn lijstje om gelezen te worden.
VerwijderenGroetjes,
Hoi Bettina, dat is slordig van mij. Ik zag dat ik jouw naam vaker verkeerd heb geschreven. Goed dat je er wat van zegt, ik vind het zelf ook altijd irritant als mensen mijn naam met een c schrijven ipv met een k. Een typisch voorbeeld van niet goed kijken of geestelijke luiheid. Ik zal er voortaan op letten. Groetjes, Erik
VerwijderenHallo Erik, het geeft niet hoor, ik herken dat je soms een bepaalde schrijfwijze in je hoofd hebt en dan niet meer goed ziet dat het eigenlijk anders is. Ik schrijf wel vaker namen verkeerd, daarom vind ik het zelf altijd wel prettig als iemand me er op wijst :-)
VerwijderenGroetjes,
Eigenlijk wilde ik eerst 'De koning' gaan lezen, maar nu ga ik twijfelen. De kaft is ook al zo mooi!
BeantwoordenVerwijderenJa, de kaft is schitterend, het was op de kaft dat ik het boek in de boekhandel oppakte en daarna meenam! Een goede kaft kan wonderen doen in dat opzicht.
VerwijderenGroetjes,