Tentoonstelling: Rodin in Groningen
Auguste Rodin (1840-1917) is waarschijnlijk één van de
beroemdste beeldhouwers. Zijn bijzondere mensfiguren in impressionistische
stijl zijn bijna altijd meteen herkenbaar.
Na een wat moeilijke start (hij werd toen hij jong was drie
keer geweigerd bij de Ecole des Beaux
Arts) groeide zijn reputatie en kreeg hij verschillende officiële
opdrachten.
Vergeet het idee van een eenzame beeldhouwer op een klein
zolderkamertje, want Rodin had een groot atelier met tientallen medewerkers die
verschillende onderdelen van het beeldhouwproces voor hun rekening namen.
In Nederlandse musea zoals het Kröller Muller of het Van
Gogh museum zijn een aantal van zijn werken te bewonderen, maar als je meer
van hem wilt zien, moet je eigenlijk naar het Rodin museum in Parijs.
Echter in deze maanden kun je ook naar Groningen, waar nu een
prachtige tentoonstelling te zien is, die een inkijkje biedt in de manier
waarop Rodin te werk ging: Rodin-Genius
at work.
Het is een grote tentoonstelling, er zijn meer dan 120
beelden te bewonderen. Maar ook foto’s en tekeningen zijn er te zien.
De foto’s zijn heel bijzonder, want het zijn geen scherpe
weergaves van de beelden, maar ze zijn soms wazig en er is in de achtergrond
van alles te zien. Rodin gebruikte fotografie als een nieuw hulpmiddel bij het
beeldhouwen. Hij corrigeerde de foto’s en paste vervolgens zijn beeldhouwwerken
aan zoals hij nodig vond. De foto’s zijn kunstwerken op zichzelf en ik vond ze
bijzonder mooi. (ik zou ze zo aan de wand hangen!)
Maar ook verschillende beelden zijn heel bijzonder en niet
vaak te zien geweest. Zo is er de beeldengroep De poort van de Hel, de eerste grote opdracht die Rodin kreeg en
waar hij heel veel beelden voor heeft gemaakt. Toch is het nooit een eenheid
geworden en hoewel verschillende beelden vaak los zijn geëxposeerd (zoals De denker), stond het altijd verborgen
in zijn atelier.
Net zoals de handen die hij in de laatste jaren van zijn
leven maakte, de Hand van God zoals
hij die noemde. Die hield hij voor zichzelf en zijn tijdens zijn leven slechts
twee keer in de openbaarheid te zien geweest.
Er zijn zeer uitvergrootte beelden te zien en kleine
mini-beeldjes. Er zijn werken in keramiek, gips, marmer en brons bij elkaar
gebracht.
In gips had Rodin bijvoorbeeld de gewoonte om allemaal losse
ledematen te fabriceren in allerlei houdingen en standen, die hij vervolgens in
allerlei verschillende beeldhouwwerken kon gebruiken.
Heel leuk en inventief (en eigenlijk heel snoezig) is de
manier waarop Rodin bestaande oude artefacten als schalen of amforen gebruikte
om een nieuw kunstwerk te creëren, door in een bestaand antiek schaaltje een
nieuw gipsen beeldje neer te zetten en er één geheel van te maken.
Echt indruk maakten op mij de bronzen beelden. Er zijn een
paar beelden te zien van de beeldengroep De
burgers van Calais. Dit beeldt een verhaal uit de geschiedenis uit, waar
tijdens de Honderdjarige oorlog zes burgers uit Calais zich opofferden om de
Engelse belegeraars af te kopen. Hoe het mogelijk is om zoveel uitdrukking in
brons te krijgen, is bijna niet te begrijpen, maar ik vond de beelden
schitterend.
De tentoonstelling Rodin,
genius at work is bijzonder mooi en zeer de moeite waard, vooral ook door
de hoeveelheid beelden die er te zien zijn en de grote afwisseling hierin.
Veel
aandacht voor zijn persoonlijke leven is er niet, maar er wordt gelukkig wel
aandacht besteed aan de medewerkers die Rodin had. Persoonlijk zou ik het leuk
hebben gevonden als Camille Claudel hier een grotere plaats had ingenomen.
Maar
ondanks dat ene kleine minpuntje, is het de moeite waard om naar het Groninger
museum te gaan om het werk van Rodin te bewonderen.
De tentoonstelling is nog tot 30 april 2017 te zien.
Met een MJK is er nog een toeslag van 5 euro. Het kan druk
zijn, dus het is handig om van te voren tickets te bestellen (heel simpel online).
En mocht het restaurant beneden al vol zijn, dan is er op de tweede verdieping nog een mogelijkheid om in het Rodin-café een kop koffie te drinken met een gebakje.
En mocht het restaurant beneden al vol zijn, dan is er op de tweede verdieping nog een mogelijkheid om in het Rodin-café een kop koffie te drinken met een gebakje.
Ja, prachtig hè?
BeantwoordenVerwijderenErg mooi en de lange reis (toch wel) meer dan waard!)
VerwijderenGroetjes,
Wij waren ook het meest onder de indruk van De burgers van Calais. Mooi dat die groep als hoogtepunt helemaal aan het eind van de tentoonstelling stond.
BeantwoordenVerwijderenJa, en je oog wordt er meteen naar getrokken op het moment dat je die verdieping op komt. Ik ben er geloof ik wel 4 of 5 keer opnieuw naar toe gegaan, ik vond ze bijzonder indrukwekkend.
VerwijderenGroetjes,