Commonwealth, Ann Patchett
Iedereen die bij een gebeurtenis is betrokken, ziet die
gebeurtenis op een andere manier. Iedereen herinnert zich het voorval anders,
of interpreteert het vanuit een andere hoek.
Hetzelfde geldt voor het verleden dat je met je familie deelt.
Maar van wie zijn de herinneringen en wie vertelt de waarheid?
Hetzelfde geldt voor het verleden dat je met je familie deelt.
Maar van wie zijn de herinneringen en wie vertelt de waarheid?
En als een schrijver jouw geschiedenis gebruikt om er een
nieuw verhaal van te maken, mag dat dan zomaar? Want jij bent niet de enige die
in het verhaal betrokken is.
Ook de anderen die erbij waren zien opeens hun herinneringen en ervaringen terug op een manier die ze niet hadden gewild en vooral: waar ze niet om hebben gevraagd.
Ook de anderen die erbij waren zien opeens hun herinneringen en ervaringen terug op een manier die ze niet hadden gewild en vooral: waar ze niet om hebben gevraagd.
Commonwealth
begint in de jaren ’60 als Beverly en Fix een doopfeestje houden voor hun
dochter Frances. Albert Cousins is niet echt uitgenodigd, maar grijpt het
feestje aan om bij zijn eigen vrouw Teresa en drie (bijna vier) kinderen weg te
kunnen. Op het feestje kust hij Beverly en dit zet een reeks gebeurtenissen in
gang die zich als een olievlek over de tijd zullen uitspreiden.
Want korte tijd daarna zijn Beverly en Bert Cousins getrouwd
en wonen ze niet langer in Californië, maar in Virginia. De kinderen van Bert
wonen bij hun moeder, maar zouden in Virginia willen wonen, de kinderen van
Beverly wonen bij hun moeder en zouden bij hun vader willen zijn die ze maar
Ă©Ă©n week per jaar zien.
Tijdens de grote vakantie zijn ze allemaal bij elkaar,
en moeten de zes kinderen het maar met elkaar zien te rooien, met alle gevolgen
van dien.
Het is dochter Frannie die deze geschiedenissen aan een
schrijver vertelt met wie ze een verhouding krijgt. De schrijver maakt er een
boek van, zijn laatste succesvolle boek en daarmee is het volgende stuk in gang
gezet, of liever, de volgende laag in het verhaal wordt aangeboord.
Ik heb eerder Staat
van verwondering van Ann Patchett
gelezen en dat liet helaas om verschillende redenen een nare smaak bij me achter.
Ik had echter goede verhalen gehoord over haar andere boeken en wilde haar
daarom niet helemaal afschrijven.
Bel Canto
staat hier nog in de kast en een paar weken geleden stond ik in Bologna in de Feltrinelli boekwinkel toen mijn oog op
dit boek viel. Ik kon me herinneren dat Hella een lovende bespreking had
geschreven, dus daar heb ik op vertrouwd en ik heb dit boek meegenomen. Daar
heb ik zeker geen spijt van gekregen.
Ik vond Commonwealth
namelijk een bijzonder mooi en goed boek. Het verhaal is boeiend en mooi
geschreven, in een bijna moeiteloze stijl. De overgangen in de tijd zijn
vloeiend en heel knap krijg je steeds stukjes van het verhaal mee, als er
gedeeltes vanuit de verschillende personages worden verteld.
Het is geen
lineair verhaal omdat er steeds fragmenten bij komen, maar nergens doet dit
geforceerd aan alsof de schrijfster een trucje uithaalt en wil laten zien hoe
slim ze is. Nee, het loopt juist heel natuurlijk alsof je steeds iemand anders
spreekt en via via het gesprek ergens op komt.
Fijn vind ik ook dat de personages niet eendimensionaal
zijn, maar ze zich ontwikkelen. En hoewel je de pubers nog wel herkent in de
volwassenen, zijn ze gegroeid en veranderd. Hun inzichten zijn ook veranderd,
ze kijken nu anders naar de gebeurtenissen dan toen ze jonger waren.
Het grote drama bleek uiteindelijk heel anders in elkaar te
zitten dan ik had gedacht, maar daarmee werd het juist indringender en
menselijker. Geen grote gebeurtenis, maar een kleine die grote gevolgen had.
Het was iets dat iedereen had kunnen overkomen en daarom was het des te
pijnlijker.
Heel mooi ook laat dit verhaal zien dat elke handeling niet
op zichzelf staat, maar gevolgen heeft voor een heleboel mensen en dat alles
met elkaar samenhangt.
Commonwealth is
een bijzonder boek dat denk ik zeer hoog zal eindigen in mijn topboeken van dit
jaar.
Uitgegeven in 2016
Bladzijdes 322
Nu in het Nederlands vertaald als: Gemeengoed
Reacties
Een reactie posten