Boekentip op zondag (13/18)

De herfst is alweer bijna voorbij en de winter komt eraan. De dagen zijn kort en de avonden lang en dan is het tijd voor goede boeken.
Ik las in de zomer al van de Franse schrijver Philippe Georget Summertime, all the cats are bored en in de herfst kon ik natuurlijk niet anders dan het vervolg lezen: Autumn, all the cats return.

Dit is het tweede deel in de serie over inspecteur Gilles Sebag in Perpignan. Een oude man wordt vermoord in zijn appartement en op de muur staan de letters OAS, daarmee een link makend naar het verleden.

Algerije werd door Frankrijk niet zozeer als kolonie beschouwd, maar als een Franse provincie. Toen Algerije in 1958 onafhankelijk wilde worden, ontstond er een gruwelijke burgeroorlog waarbij aan beide kanten vreselijke misdaden werden begaan.

Langzamerhand begon bij de Franse regering en president De Gaulle door te dringen dat onafhankelijkheid onafwendbaar was. Een groep binnen het leger beschouwde dit als verraad en richtte de OAS op, de Organisation Armée Secrète, de geheime legerorganisatie.

De OAS beschouwde het als hun plicht om Algerije voor Frankrijk te behouden en vooral voor de Franse inwoners die daar al generaties thuis waren. Zij schuwden er niet voor weg om ook aanslagen in Frankrijk te plegen en hebben zelfs meerdere malen geprobeerd president de Gaulle te vermoorden.

Het is deze geschiedenis die terug komt in dit boek. Was de oude man een lid van de OAS en is er wraak op hem genomen voor zijn misdaden? Is het een afleidingsmanoeuvre en spelen er juist heel andere motieven mee?

Als er nog een moord wordt gepleegd en een monument voor de pied-noirs (Frans Algerijnen) wordt vernield, is het duidelijk dat de wortels van de misdaad in het verleden liggen. Maar hoe kom je erachter wat er vroeger is gebeurd als dit niet bepaald zaken zijn die men aan de grote klok wil hangen? En hoe voorkom je dan de volgende moord? Het kost de politiemacht van Perpignan heel wat speur- en graafwerk, maar langzaam wordt duidelijk hoe de vork in de steel zit.

Opnieuw een goed boek over inspecteur Gilles Sebag en zijn collega's. Ik vond de zaak spannend en goed in elkaar zitten en heel knap hoe je medelijden voelt voor iemand die verschrikkelijke dingen heeft gedaan, maar op zijn manier wel een moreel kompas heeft.

De thuissituatie van Gilles begint nu vervelend te worden, je blijft niet een hele herfst doordenken of je vrouw nu een affaire heeft gehad of niet. Of je laat het rusten, óf je doet er wat aan. Dus ik hoop dat in deel drie (Wintercrimes, dat ik keurig in de Kerstvakantie zal lezen) hier een beetje voortgang in zit.

Maar verder, een heerlijk boek en gegarandeerd leesplezier voor de donkere herfstavonden en regenachtige weekenden.

Originele Franse titel: Les violents d'Automne (2012)
Geen Nederlandse vertaling van beschikbaar

PS: waarom zijn er soms voorkanten die helemaal niets met het verhaal te maken hebben? Daar begrijp ik niets van.