Een ladder naar de hemel, John Boyne

Van wie is een verhaal? Van iemand die het heeft meegemaakt, of van de schrijver die er een boek van maakt? En tot hoever wil je gaan om succes te krijgen? Heiligt het doel de middelen of komt boontje uiteindelijk om zijn loontje?

Schrijver Erick Ackermann is eenzaam, hij heeft geen familie meer en is nooit getrouwd geweest. Hij heeft redelijk succes met zijn boeken gehad, maar zijn laatste roman is heel succesvol geworden en hij heeft er zelfs een belangrijke literaire prijs voor gewonnen.

Tijdens een boektournee door de grote Europese steden, ontmoet hij de jonge Maurice Swift en de bom slaat in. Erick wordt verliefd. Het lijkt wel voorbestemd als blijkt dat de jongeman ook schrijver wil worden en maar al te graag wil luisteren naar een gelauwerd auteur, die hem hopelijk verder kan helpen.

Erich is bereid de jongeman mee te nemen als zijn persoonlijke assistent, in de hoop dat Maurice hem affectie terug zal geven. Maar al snel blijkt dat Maurice weliswaar charmant is, maar ook een opportunist, die zijn eigen bedoelingen heeft een kortstondige band met Erich aan te gaan.

In een poging Maurice langer aan zich te binden, vertelt Erich hem over vroeger, over zijn jeugd in het Duitsland onder Hitler. Een verhaal dat hij beter niet had kunnen vertellen, zoals al snel blijkt.

In de delen die volgen, komen we steeds verder in de tijd en leren we Maurice steeds beter kennen. We volgen zijn leven en komen hem steeds nader. Voor zover je iemand na kunt komen die geen eigen kern lijkt te hebben, geen geweten of morele scrupules kent en zich altijd aanpast aan de situatie om er zelf beter van te worden.

Eerst zien we de gebeurtenissen in 1988 over de situatie met Erich Akcermann, die het ongeluk had verliefd te worden op Maurice. Daarna vertelt de vrouw van Maurice wat zij meemaakt en tot slot komt Maurice zelf aan het woord.

Een ladder naar de hemel is ontzettend goed opgebouwd en zit perfect in elkaar. Ik kan en wil niet heel veel meer vertellen over het verhaal zelf, want daarmee zou ik teveel van het plot weggeven en dat zou heel erg jammer zijn. Het is juist dat ingenieuze plot dat je aandacht vasthoudt en waardoor je verder wil lezen. Bovendien vraag je je af waar de grens voor Maurice ligt en of hij wel een grens heeft? Of is hij zo iemand die er altijd weer beter uitkomt?

Ik kan dus niet meer vertellen over het verhaal, alleen dat ik het een ingenieus en zeer goed geschreven verhaal vond, en dat John Boyne volgens mij zich bij elk boek overtreft.

Een ladder naar de hemel is zeer, zeer de moeite waard.

Lees HIER de bespreking van Jacqueline. 

Oorspronkelijke titel: A ladder to the sky (2018)

Nederlandse uitgave 2019 door uitgeverij Meulenhoff

Nederlandse vertaling: Reintje Ghoos en Jan Pieter van der Sterre

Bladzijdes: 379