Tentoonstelling: Erwin Olaf

Grace, portrait, uit de serie Grief 2007

Dit jaar wordt Erwin Olaf zestig jaar, een goede reden om groot uit te pakken met een bijzondere dubbel-tentoonstelling.

In Den Haag zijn er in twee musea werken van hem te zien, in het Fotografiemuseum hangen de foto's die hij in het begin van zijn carriere maakte en in het Gemeentemuseum hangen werken vanaf 2000 tot nu.

Afgelopen weekend ben ik met een vriendin naar Den Haag gegaan, om deze tentoonstelling te zien. We hebben alleen die in het Gemeentemuseum gezien, omdat ik me niet helemaal lekker voelde, maar daar was veel moois te zien.

Het is grappig, maar ik heb niet vaak een tentoonstelling waar ik zo verdeeld over ben. Ik vind namelijk niet alles van Erwin Olaf mooi, sommige foto's zijn me persoonlijk te heftig in hun onderwerp, of te grof, maar ook in die foto's kan ik het vakmanschap met betrekking tot compositie en belichting wel enorm bewonderen. En de foto's die ik wél mooi vind, vind ik dan ook heel erg mooi.

In het Gemeentenmuseum hadden ze een aantal series hangen, waaronder de drie die Erwin Olaf heeft gemaakt in Palm Springs, Berlijn en Shanghai. Maar ook de series die hij heeft gemaakt in Amerika na de aanslag op de Twin Towers zijn hier te zien. 

Caroline, uit de serie Grief, 2007

American Dream, self-portrait with Alex, uit de serie Palm Springs, 2018

Erwin Olaf werkt voornamelijk in een studio, omdat elk onderdeel van de foto tot in de detail moet kloppen. Hij laat zelfs ruimtes en kamers nabouwen, alsof het filmsets zijn, alleen voor de foto.

The worker, portrait uit de serie Palm Springs, 2018

Portrait #5 uit de serie Hope 2005

De foto's zijn ongelofelijk mooi en op het eerste gezicht zie je een perfect plaatje. Maar al snel beginnen je details op te vallen die erop duiden dat achter die perfecte eerste aanblik heel wat meer schuil gaat. Dat er barsten te zien zijn en onderhuidse spanningen.
Dat is ook precies zijn bedoeling, Erwin Olaf wil de mensen laten nadenken over de problemen in de huidige maatschappij, van milieuproblemen tot sociale problemen.
Maar soms heeft hij ook een schitterend stilleven, zoals hieronder.

Huai Hai 116 Still life 2017 uit de serie Shanghai

Het is jammer dat het boek dat is uitgekomen bij de tentoonstelling zo ontzettend duur is (65 euro!!), maar ik kan de tentoonstelling in het Gemeentemuseum in ieder geval heel erg aanraden. Over de bijbehorende tentoonstelling in het Fotomuseum weet ik helaas niets.

De beide tentoonstellingen zijn nog tot 12 mei 2019 in Den Haag te zien.
Lees HIER wat Wim van de tentoonstellingen vond.