Coraline, Neil Gaiman

Coraline is net met haar ouders verhuisd. Ze heeft nog even alle tijd voor zichzelf, want ze hoeft nog niet naar school. Haar ouders werken beide vanuit huis en zijn lief, maar hebben weinig aandacht voor haar. Coraline vind het heerlijk om op ontdekkingsreis te gaan en zo leert ze de buren kennen. Miss Spink en Miss Forcable, gepensioneerde actrices en meneer Bobo die een muizentheater heeft.
Ze vindt een deur waar echter alleen maar een gemetselde muur achter zit, die volgens haar moeder vroeger toegang gaf tot het huis ernaast.
Meneer Bobo geeft Coraline hierna de boodschap dat de muizen hebben gezegd dat ze niet door de deur moet gaan en Miss Spink ziet in de theeblaadjes dat er gevaar dreigt.

Als ze een keer alleen thuis is opent Coraline de deur toch nog een keer en nu is er opeens een doorgang. Ze komt in een wereld terecht die op het eerste gezicht leuker lijkt dan haar eigen wereld, met een nieuw stel ouders, alleen hebben Andere Moeder en Andere Vader knopen als ogen. Andere Moeder wil Coraline graag houden (en haar ook knopen als ogen geven), maar Coraline wil terug naar haar eigen wereld, vooral als ze merkt dat Andere Moeder al eerder kinderen heeft gehouden. Coraline krijgt de hulp van een kat die zinnige dingen zegt en gaat de uitdaging aan met Andere Moeder. Als ze de zielen van de andere kinderen én haar eigen ouders terug vindt, zal Andere Moeder haar laten gaan. Met behulp van de kat gaat Coraline op ontdekkingsreis, maar Andere Moeder is niet van plan om eerlijk te spelen.

Coraline is een bijzondere novelle, een sprookje voor volwassenen met een behoorlijk horrorelement erin. Neil Gaiman is een begenadigd schrijver die in staat is om de enge parallelle wereld volkomen geloofwaardig te maken.

Ik vond vooral de chagrijnige kat heerlijk die in de echte wereld niet sprak, maar in de Andere Wereld wel. Er was geen Andere Kat met knoopogen omdat, volgens de kat, katten zichzelf een stuk beter bij elkaar kunnen houden dan mensen. De kat heeft ook geen naam omdat katten wel weten wie ze zijn. Ondertussen geeft de kat wel onmisbare hulp en adviezen.

Geweldige beschrijvingen, met af en toe een terloopse opmerking die later nog belangrijk wordt. Subtiel geschreven, nergens ligt het er dik bovenop en het resultaat is een behoorlijk eng verhaal dat ik met heel veel plezier heb gelezen. Aanrader.

Gepubliceerd in 2002

Gelezen op de e-reader