Drama op de jacht, Anton Tsjechov

Een redacteur krijgt op een dag een bezoeker die hem een manuscript geeft. De redacteur gooit het eerst in een la, maar leest het uiteindelijk toch en besluit het uit te geven, voorzien van kanttekeningen en verbeteringen.

Het is het verhaal over een verlopen graaf die terugkeert naar zijn landgoed en een vriend bij hem laat komen. De vriend is Ivan Petrovitsj Kamysjev, de gerechtelijk rechercheur in het district. Kamysjev minacht de graaf, maar bezoekt hem toch en samen met een paar anderen geven ze zich over aan allerlei uitspattingen.

Ondertussen is er op het landgoed een meisje in het rood, Olga, de dochter van de boswachter die gek geworden is. Zij trouwt met Oerbenin, de rentmeester van de graaf, een vriendelijk en goed mens. Het huwelijk is niet erg gelukkig, Olga is verliefd op Kamysjev en krijgt uiteindelijk een verhouding met de graaf.

Als er een heel gezelschap bij elkaar komt op het landgoed voor een jachtpartij komt Olga om het leven. Zij is vermoord, maar door wie?

Anton Tsjechov schreef Drama op de jacht toen hij nog maar vierentwintig was. Het is langer dan zijn gebruikelijke verhalen, je zou het een novelle kunnen noemen. De uitgever noemt het een ‘whodunnit’, maar ik weet niet of ik die term wel zo goed vind passen, bijna vanaf het moment dat de moord is gepleegd, is duidelijk wie de dader is. J

Tsjechov was op deze leeftijd al goed in zijn beschrijvingen van mensen, vooral van ellendelingen zoals de graaf en Kamysjev. Kamysjev is geen aangename man, hij drinkt, hij beledigt zijn vrienden, hij is bot en grof.

Ik vond het wel interessant om te zien hoe anders mijn reactie was op dit boek dan op Madame Bovary. Ik heb beide boeken tegelijkertijd gelezen, maar wat me in Madame Bovary stoorde (de onaangename mensen die onaangename dingen deden zonder enige zelfreflectie), stoorde me hier niet.

Het verschil zit, voor mij, in het feit dat dat bij Kamysjev weet dat hij een slecht mens is. Kamysjev minacht de graaf omdat die nog meer verdorven is dan hijzelf, maar hij kan zich ook niet van hem losmaken. Hij herkent de goedheid bij zijn vriend de dokter en bij Oerbenin en hij schaamt zich er dan ook voor hoe slecht hij hen behandelt, hoewel hij niet in staat is (door trots en zwakheid) om zijn gedrag te veranderen. Kamysjev werd verliefd op Olga en idealiseerde haar, om tot de ontdekking te komen dat zij niet zo’n goed karakter had als hij had gehoopt. Hij krijgt vervolgens een hekel aan haar, terwijl hij tegelijkertijd weet dat dit niet eerlijk van hem is, hij is zelf immers geen haar beter.

Anton Tsjechov op 29 jarige leeftijd.

Kortom, Tsjechov is er in geslaagd om van Kamysjev een man te maken vol tegenstrijdigheden die je kan verbazen en met wie je, ondanks zijn slechte karakter, soms ook medelijden kan hebben.

Drama op de jacht is geen verhaal over een moord en de oplossing daarvan, de moord is maar bijzaak. Het is een verhaal over  teleurstelling, over liefde, goedheid, slechtheid en foute keuzes.

Een aanrader, zoals alles van Tsjechov.

Uitgegeven in 1885 in Rusland

Deze Nederlandse uitgave als apart boek: 2010 door uitgeverij van Oorschot (De Russische bibliotheek)

Nederlandse vertaling uit het Russisch: Anne Stoffel

Bladzijdes: 182