A place called Winter, Patrick Gale
Harry Cane is een eenzaam jongetje. Zijn moeder overlijdt
als zijn broertje Jack geboren wordt en hun vader doet de jongens zo snel
mogelijk op een kostschool zodat hij verder weinig omkijken naar ze heeft.
Harry groeit op als een verlegen, stotterende en sociaal onhandige jongen, maar
gelukkig is daar zijn broer Jack, die alles is wat Harry niet is, sociaal,
vrolijk en bij iedereen geliefd.
Jack gaat studeren voor veearts en Harry heeft voldoende
geld om een gemakkelijk en routineus leventje te leiden, waarin niets
bijzonders gebeurt. Hij maakt zijn wandelingetjes, bezoekt zijn club en gaat
naar het badhuis en dineert weer op zijn club. En zo komt hij de dagen rustig
door.
Zelfs als Harry trouwt (dankzij Jack, alleen was het Harry nooit gelukt) en er een dochter geboren wordt, is
zijn leven nog altijd kabbelend en zonder grote schommelingen of passies.
Tot Harry verliefd wordt, een passie waar hij van schrikt
maar waar hij ook niet los van kan komen. Een passie die alles op het spel zet
wat hij in zijn leven heeft, want als het wordt ontdekt, kunnen zowel Harry als
zijn geliefde in de gevangenis terecht komen.
Het is namelijk een paar jaar voor de Eerste Wereldoorlog en Harry is
verliefd geworden op een andere man.
De affaire komt echter uit en Harry krijgt van zijn
schoonfamilie het advies om alleen te vertrekken naar Canada. Tegen zijn vrouw wordt gezegd dat dit is omdat hij zijn fortuin
kwijt is geraakt door slechte investeringen en dat hij naar Canada gaat om daar
een boerderij op te zetten. Dit alles om een schandaal te voorkomen.
Harry vertrekt naar Canada en zal hier niet alleen de
eenzaamheid moeten zien te overwinnen, maar ook de wildernis als hij een boerderij
wil opbouwen op een plek waar nog bijna niets is.
Ik had nog nooit van Patrick
Gale gehoord, tot ik een paar weken geleden een documentaire over hem zag. En
op de een of andere manier werd ik hierdoor geraakt en wilde ik zijn boeken
lezen. Een medewerkster van Waterstones
in Amsterdam raadde me dit boek aan om mee te beginnen en ze had gelijk, A place called Winter is een bijzonder
mooi boek.
Patrick Gale (1962) |
Patrick Gale is
een Engelse schrijver die al een flink aantal boeken op zijn naam heeft staan.
Hij is geboren in 1962 en zijn vader was gevangenis directeur. De eerste jaren
van zijn jeugd bracht Patrick Gale
door op het eiland Wight. Hij heeft Engels gestudeerd en zijn eerste boeken
werden al in 1986 gepubliceerd.
In zijn meest recente boek, A place called Winter, neemt Patrick
Gale zijn eigen familiegeschiedenis als uitgangspunt. Zijn overgrootvader
ging naar Canada en liet zijn familie achter in Engeland.
Maar zoals het een goede romanschrijver betaamt, is dit alleen het vertrekpunt voor het verhaal.
Maar zoals het een goede romanschrijver betaamt, is dit alleen het vertrekpunt voor het verhaal.
De opbouw van het verhaal is mooi gedaan. We beginnen met een hartbrekende
scene in een gesticht, zodat we meteen weten dat er iets vreselijks is gebeurd. Kort
daarna wordt Harry naar een therapeutisch centrum verplaatst en kan hij zijn
verleden verwerken. Met lange flashbacks leren we Harry kennen en het leven dat
hij heeft gehad.
In de wildernis van Canada is het leven hard en Harry moest
hier vooral zichzelf weer opnieuw vinden, zonder enige steun van zijn familie.
Maar ondanks alle moeilijkheden en al het verlies wat hij moet verwerken,
blijft Harry op eigen rustige manier volhouden en doorgaan, omdat uiteindelijk het
leven waard is geleefd te worden.
Wat niet wil zeggen dat je soms niet in kunt
storten door wanhoop of bezwijken onder de heftigheid van verdriet, maar als
het goed is, is er ook vanuit de diepste put weer een weg omhoog.
Harry put moed uit de prachtige natuur om hem heen en de
vriendschappen en zelfs liefde die hij ondervindt. En dat weegt uiteindelijk op
tegen al het andere. A place called
Winter is daarmee beslist geen sentimenteel of goedkoop verhaal, maar juist
fijngevoelig en hoopvol.
De historische tijd is bijzonder goed getroffen en vooral de
manier waarop homoseksualiteit werd gezien en ervaren, wordt geloofwaardig
neergezet. Alle betrokkenen hebben reacties en gevoelens die passen binnen de
tijd waarin het verhaal zich afspeelt, zo rond 1910.
Schrijver hebben soms de neiging om mensen in een
historische tijd moderne gevoelens toe te dichten, maar over het algemeen is dat
gewoon niet correct en zegt het meer over de schrijver dan over de tijd waarin
het verhaal zich afspeelt. In dit geval is het echter uitstekend gedaan.
Als je liefde echter strafbaar is en je die nooit samen in
het openbaar kunt uiten, wil dat nog niet zeggen dat er niets mogelijk is. Je
moest in die tijd alleen een stuk subtieler, creatiever en voorzichtiger zijn.
Gelukkig is er ook voor Harry hierin hoop en dat was mooi om te lezen.
Patrick Gale
heeft met A place called Winter een
subtiel en fijngevoelig boek afgeleverd over iemand die volledig op zichzelf
werd teruggeworpen, maar die daar uiteindelijk sterker uitkwam, en zelfs geluk
vond.
Ik ben blij dat ik Patrick Gale
hebt ontdekt, want ik heb een nieuwe favoriete schrijver aan mijn lijstje
kunnen toevoegen.
Zal het iemand verbazen als ik zeg dat er al een heel rijtje van zijn andere boeken in de kast staat? Vast niet.
Zal het iemand verbazen als ik zeg dat er al een heel rijtje van zijn andere boeken in de kast staat? Vast niet.
Uitgegeven in 2015
Geen Nederlandse vertaling beschikbaar
Klinkt erg mooi, ik zet hem op het lijstje!
BeantwoordenVerwijderenIk kon het boek niet goed wegleggen en heb ook nadat het uit was, nog lang met Harry in mijn hoofd gezeten, zo leefde ik mee. Erg mooi idd!
VerwijderenGroetjes,
Ik had elders ook al veel goeds over dit boek gelezen. Maar deze bespreking geeft de doorslag: ik zet hem nu op de verlanglijst.
BeantwoordenVerwijderenZeker doen, ik vond het een geweldige ontdekking!
VerwijderenGroetjes,
En hier ook een extra item op de leeslijst. Lijkt me trouwens ook een heerlijk boek voor donkere avonden:kaarsje erbij, potje thee, kat op schoot... Maar nu eerst nog even genieten van de zomer!
BeantwoordenVerwijderenIk heb zo'n idee dat Patrick Gale altijd gelezen kan worden, al schrijft hij wel heel sfeervol :-)
VerwijderenGroetjes,