De bekentenis van de leeuwin, Mia Couto

In het dorpje Kulumani verdwijnen er mensen, de leeuwen die rond het dorp sluipen vallen hen aan en doden hen. Het laatste slachtoffer is de zuster van Mariamar Mpepe en als zij sterft, is de maat vol. Uit de stad wordt een jager gehaald, die de leeuwen moet doden.

Nadat Mozambique onafhankelijk werd in 1975, ontstond er een burgeroorlog die tot 1992 zou duren. De gevolgen van de burgeroorlog laten hun sporen na tot in het heden. 

Niet alleen waren de leeuwen gewend de doden van het slagveld op te eten waardoor ze nu mensen als prooi zien, de mensen zijn ook veranderd. Zij klampen zich vast aan oude tradities die zekerheid moesten bieden toen de tijden zo onzeker waren, en bepaalde wreedheden lijken gewoonte te zijn geworden.

Want leeuwen verkrachten niet en moorden niet uit wraak, dat is het werk van mensen. Mensen die maar al te graag zich verschuilen achter de leeuwen om hun daden te kunnen begaan.

De bekentenis van de leeuwin wordt verteld door twee mensen.
Mariamar Mpepe, die is opgegroeid in het dorp en precies weet welke verschrikkingen zich hier schuil houden, ze heeft ze aan den lijve meegemaakt.

En Arcanjo Baleiro is de jager die uit de stad komt, maar zo zijn eigen demonen heeft om mee af te rekenen. Een verschrikkelijke familiegeschiedenis, een broer die gek is geworden en een vrouw op wie hij verliefd is maar die onbereikbaar voor hem is.

Antonio Emilio (Mia) Couto is de zoon van Portugezen die in de jaren ’50 naar Mozambique trokken. Hij is hier in 1955 geboren en heeft lange tijd als journalist gewerkt, maar is daarna biologie gaan studeren. Hij is nu verbonden aan een nationaal park als bioloog, terwijl hij dus ook nog boeken schrijft waarmee hij verschillende literaire prijzen heeft gewonnen waardoor hij geldt als een van de beste Afrikaanse schrijvers.

Ik had nog nooit een boek uit Mozambique gelezen en heb natuurlijk meteen allerlei dingen opgezocht over de geschiedenis van dit land, dat is het leuke van een boek lezen over iets dat je nog niet kent.

De bekentenis van de leeuwin weet de achtergrond van de burgeroorlog heel subtiel te geven, door een paar opmerkingen, een paar gebeurtenissen. Het is vooral het verhaal van twee mensen die moeten proberen te leven ondanks de verschrikkingen die ze meemaken. De een lukt dat redelijk, de ander lukt dat uiteindelijk niet.

Fijn ook dat in de afwisselende verhalen niet alleen de gebeurtenissen van het nu, maar ook de achtergrondgeschiedenissen langzaam duidelijk worden, dit is mooi opgebouwd. Het einde voor Arcanjo vond ik persoonlijk een beetje te mooi afgerond en suf en daardoor niet heel geloofwaardig, maar dat is een klein punt in een verder bijzonder en mooi boek.

Originele Portugese titel: A Confissão da Leoa (2012)

Nederlandse uitgave 2017 door uitgeverij Querido

Nederlandse vertaling: Harry Lemmens

Bladzijdes: 223