Welke kant gaan we op?

Een paar maanden geleden heb ik iets gedaan wat ik nog nooit eerder had gedaan, ik heb een uitgeverij gemaild met de vraag of ik een recensie exemplaar van een boek kon krijgen. Het ging hier om Het huis met de schaduw van Aminatta Forna. Groot was mijn verbazing dat ik daadwerkelijk het boek kreeg toegestuurd. Ik had geen idee dat dit in sommige gevallen zo gemakkelijk zou gaan. (Mag ik een boek? Tuurlijk, geef je adres maar)
De reden dat ik om een recensie exemplaar had gevraagd was heel simpel, ik wilde het boek dolgraag eerder lezen dan dat het uit zou komen. Gelukkig vond ik het een prachtig boek, maar toen het arriveerde ik besefte ook wat een probleem ik zou krijgen als ik het boek níet mooi zou vinden.  

Als ik het boek niet mooi zou hebben gevonden zou ik me namelijk verplicht hebben gevoeld om er toch iets aardigs over te schrijven. Ik heb het boek tenslotte gratis gekregen, maar niet voor niets. Er moet een bespreking komen, het liefst een gunstige. Dat wordt heus niet expliciet gezegd en er zullen ook zat mensen zijn die recensie exemplaren krijgen en er geen enkele moeite mee hebben om als ze het boek niet mooi vinden dat gewoon te schrijven, maar ik ken mezelf en ik weet dat ik dat niet kan.

En dat was het moment dat ik besloot dat ik geen recensie exemplaren meer wilde aanvragen. Dit was een éénmalig experiment geweest. Ik wil kunnen lezen waar ik zin in heb en erover schrijven wat ik wil, in alle onafhankelijkheid, in alle eerlijkheid.

Toen ik daarover aan het nadenken was, kwam ik ook op allerlei andere vragen aangaande mijn blog. Niet of ik door wilde gaan, daarvoor vind ik het gelukkig nog altijd veel te leuk.

Wel heb ik nagedacht over de vorm, of ik hierin iets wilde veranderen. Het antwoord daarop was een duidelijk ‘nee’, de mix van onderwerpen en de afwisseling hierin bevalt me goed.

Vooral heb ik nagedacht over de boeken die ik hier bespreek. Ik heb geen echt boekenblog, maar boeken vormen wel een heel groot deel, (zo niet het grootste deel) van mijn blog. (logisch, want ze vormen een groot deel van mijn leven.)

Ik merkte echter bij mezelf dat ik op een gegeven moment het gevoel kreeg dat ik elk boek dat ik las ook daadwerkelijk hier moet bespreken. Maar dit is natuurlijk niet het geval. J Maar wat wil ik dan met de boeken die ik lees, welke bespreek ik wel en welke niet? Ik lees nogal verschillende genres en dat zie je ook terug, ik wil me daar niet in beperken en bijvoorbeeld alleen literatuur, alleen historische boeken of alleen thrillers te bespreken.

Ik weet van mezelf dat ik niet tevreden wil zijn met een stukje van de uitgever kopiëren en daar kort mijn eigen mening bij zetten (nooit gedaan ook), maar dat ik ook niet in staat ben om doorwrochte literaire analyses te maken. Daarvoor ontbreekt mij de kennis.
Ik kwam tot de conclusie dat ik die boeken wil bespreken die ik mooi vind (uit welk genre dan ook), of waardevol en waar ik iets over kan vertellen. Waarbij ik iets kan uitleggen, of een historische achtergrond kan schetsen, want dat is iets waar ik goed in ben. Of, als ik een boek niet zo mooi vind, dan wil ik een goede reden kunnen geven waarom ik het boek niet mooi vind.
Kortom, ik wil besprekingen schrijven waarvan ik het idee heb dat ik er iets mee toevoeg.

Nu is het gelukkig zo dat de meeste boeken die ik lees door mij mooi en waardevol worden gevonden en ik kan er ook vaak een stukje over schrijven waar ik tevreden over ben. Af en toe heb ik een boek dat minder is, of waar ik gewoon een minder verhaal over kan vertellen.

Ik heb met de nieuwe criteria in mijn hoofd gekeken naar wat er nog gepland stond aan besprekingen en ik heb er een paar geschrapt omdat ik ze bij nader inzien beneden de maat vind en ze weinig waarde toevoegen. Als ik kritisch kijk dan had ik achteraf gezien een paar al gepubliceerde besprekingen niet  moeten publiceren. Ik heb er nog over nagedacht om deze weer te verwijderen, maar dat is ook weer zoiets. Ik laat ze dus maar staan, soms is het ook leuk om een ontwikkeling te zien.

Bettina schrijft blijft dus een blog met op zondag een citaat, op maandag en donderdag een boekbespreking en tussendoor blogjes over yoga, Italië, het onderwijs, en allerlei andere zaken die mij opvallen of mijn interesse wekken.

Een ‘echt boekenblog’ (met dus alleen maar boekbesprekingen) zal dit niet worden, maar ik heb vorige week wel twee nieuwe pagina’s gemaakt, met de links naar de boekbesprekingen, onderverdeeld in fictie en non-fictie. Hiermee is het terugvinden van boeken wat gemakkelijker, want de labels geven daar verder geen mogelijkheden voor en zo doe ik recht aan de hoeveelheid boeken die hier besproken worden.