Doorgaan naar hoofdcontent

Bettina schrijft

Zoeken in deze blog

Abonneren op deze blog

Follow by Email

Citaat: Mason Cooley

op september 28, 2014

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Lezen geeft ons een mogelijkheid ergens naar toe te gaan, als we op één plek moeten blijven.

Mason Cooley (1927-2002)

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts

Midden in de revolutie, Helen Rappaport

Sint Petersburg was vóór 1917 een levendige stad waar honderden buitenlanders verbleven. Dit waren zakenmensen, dienstmeisjes en kinderverzorgsters, Rode Kruis verpleegsters, diplomaten en vrouwen die in de Russische adel getrouwd waren, kantoorpersoneel en journalisten.

Zij zagen met eigen ogen hoe de historische gebeurtenissen van de revoluties in 1917 zich ontvouwden en deden hier verslag van. Hun officiële rapporten, persoonlijke brieven, krantenartikelen en dagboeken vormen een waardevolle getuigenis van wat er in die maanden in Sint Petersburg gebeurde.

Aan de hand van deze ooggetuigen vertelt Helen Rappaport het verhaal van de Revolutie in Rusland, hoe de het bewind van de tsaar verdween en de communisten uiteindelijk aan de macht kwamen.

In februari 1917 was er veel onvrede in Rusland. De Eerste Wereldoorlog ging niet heel goed voor het Russische leger en er was sprake van hongersnood. De bevolking leed en de regering was niet in staat om adequaat te reageren.

Tsaar Nicolaas …

Het klooster in Belém

De wijk Belém in Lissabon is de wijk waar de kruisvaarders en later de ontdekkingreizigers vertrokken voor hun lange reizen omdat hier een veilige haven te vinden was, waar de sterke zeewind geen vat had op de schepen.
De naam Belém is dan ook een verbastering van Bethlehem.

In de 14e eeuw stond hier een kerk gewijd aan Maria, waar de militaire monnikenorde van Christus aan was verbonden. Dit was de Portugese opvolger van de Tempeliers, die vroeger altijd de pelgrims naar het Heilige Land hadden begeleid.

Deze nieuwe orde hielp ook reizigers op weg en de kerk werd steeds belangrijker. Koning Manuel I wilde een klooster laten bouwen, als dank voor het feit dat Portugal als enige land in Europa een doorgang naar Indie kende, sinds de ontdekkingsreiziger Vasco da Gama hier in 1498 aankwam.

De bouw begon in 1501 en honderd jaar later (met wat periodes waarin de bouw had stil gelegen) was het klooster klaar. Het duurde dus even, maar dan heb je ook wat! Het werd namelijk een klooster dat …

Hoe de mode kan veranderen; haarstijlen 1900-1929

Op de bekende Samson uit de Bijbel na, is lang haar vooral iets geweest voor vrouwen. Eeuwenlang was lang haar de norm. Loshangend bij ongetrouwde vrouwen, opgestoken en weggestopt onder hoed of sluier bij getrouwde vrouwen.
Je haar afknippen, zoals Jeanne d’Arc deed was iets schokkends. Je plaatste jezelf als vrouw daarmee buiten de maatschappelijke orde en meestal liep zoiets niet goed af.

Dit blijft het geval tot in de 20e eeuw. Haar afknippen werd alleen gedaan bij gevangenen, of als een vrouw heel erg ziek was en hoge koorts had. Soms kon een vrouw in de 19e eeuw heur haar verkopen als ze geld nodig had, zoals Jo Marsh in het boek ‘Little women’ doet. Rond 1900 was de ‘Pompadour’ een bekende en geliefde haarstijl. De ‘grote’ pompadour voor op een bal, de ‘kleine’ pompadour voor overdag. In Amerika werden vrouwen met deze haarstijl ook wel ‘Gibson girls’ genoemd, vanwege de elegante tekeningen van de illustrator Gibson.

Toen tijdens de Eerste Wereldoorlog zoveel vrouwen gingen wer…

Dit en dat, december 2019

Eén jaar!
Gisteren was het precies één jaar geleden dat ik Marius heb opgehaald uit het asiel. Ik had in de ochtend nieuwe dingen gekocht als een kattenbak en nieuwe etensbakjes en 's middags pakte ik de auto om naar Hilversum te rijden.

Toen ik aankwam stond er een rij van mensen en ik weet nog wel dat ik paniekerig dacht: 'oh nee, al deze mensen komen katten halen, maar ik heb gisteren al gebeld, mijn kat is van mij'. Bleek dat die mensen vrijwilligers waren om de honden uit te laten. Een uur later reed ik met Marius (zo had ik hem genoemd) naar huis.

Enfin, we zijn een jaar verder en ik kan alleen maar zeggen hoe blij ik met hem ben. Hij is zó mooi en zo'n waardige kat. Hij komt regelmatig even knuffelen of likt mijn hand, maar een echte schoot- of knuffelkat is hij zeker niet. Hij ligt innig tevreden op allerlei plekken in huis (mijn bed, mandje, badkamer, onder de bureaustoel, op het bureau), en is verder een heel zoete kat. Nooit maakt hij iets kapot of doet hij …

Het diner, Herman Koch

Vier mensen in een restaurant, twee echtparen, de beide mannen zijn broers.
Paul Lohman is een voormalig geschiedenisdocent die op non-actief is gesteld na een aantal incidenten op school. Serge Lohman is de rijzende ster in het parlement, misschien zelfs de aankomende minister-president. De uitnodiging om te eten komt van Serge. Tijdens de verschillende gangen wordt duidelijk wat er aan de hand is. Hun zoons van zestien, Rick en Michel, hebben iets verschrikkelijks gedaan en hun ouders willen nu kijken hoe ze dit op kunnen lossen. Tenminste, dat wil Serge. Hij wil de volgende dag een persconferentie houden om zijn ontslag aan te kondigen, zodat daarna de twee jongens de consequenties van hun daad kunnen ondergaan. De andere drie zijn echter niet zo overtuigd dat dit nodig is. Gaat het tenslotte niet om twee jongens, kinderen nog maar en hoe schuldig was de andere partij, het slachtoffer? Kortom, moet er wel actie ondernomen worden, zeker als je bedenkt dat over twee maanden of zo nie…

Venetie in Sepia

Herfstige details

Vorige week was het mooi weer, heel koud, maar zonnig. Zo'n dag waarop alles zo helder lijkt en buiten tintel-fris aanvoelt.

Ik ben toen naar De Kemphaan gegaan, het stadslandgoed hier in Almere, waar ik foto's heb gemaakt van de tekenen van de herfst. Gekleurde bladeren, pluizige bloemen, uitgebloeide planten en allerlei besjes en ander leuk spul.

Ik was vooral bezig om te oefenen met scherptediepte, en dat is in een aantal gevallen zeker mooi gelukt. Ik heb me in ieder geval een ochtend heerlijk vermaakt met lopen over het terrein, speurend naar interessante en mooie dingen om op de foto te zetten.

Kom, roep het van de bergen, James Baldwin

John Grimes groeit op in de jaren ’30 in New York. Zijn vader is prediker in hun Pinkstergemeente waar de nadruk ligt op zonde en waar elk mens persoonlijke Verlossing nodig heeft, een ervaring met God die aangeeft dat je nu op Gods pad wandelt en de duivel links laat liggen.
Johns vader heeft alle genegenheid die zijn vrouw en kinderen voor hem konden voelen eruit geslagen met zijn hardhandige methodes. Hij mag dan een man van God zijn in zijn eigen ogen en in die van de Gemeente, voor zijn familieleden is hij dat zeker niet. En John weet één ding zeker, als een ontmoeting met God ervoor zorgt dat hij meer op zijn vader gaat lijken, zit hij er niet op te wachten.
We maken één dag in John’s leven mee, zijn veertiende verjaardag. Er is niet veel aandacht voor deze bijzondere dag, hoewel zijn moeder hem wel wat geld geeft om iets voor zichzelf te kopen. Hij gaat naar de bioscoop, in de zalige en onrustige wetenschap dat dit streng verboden is en voor de meeste leden van de Gemeente e…

De Bourgondiers, Bart van Loo

Tijdens mijn propedeuse was er één tentamen dat ik niet heb gehaald, en dat was over de Bourgondische Nederlanden. Ik moet eerlijk bekennen dat ík, toen bleek dat ik desondanks studiepunten genoeg had, het tentamen niet meer heb herkanst. Het enige dat me is bijgebleven is de term ‘landen van herwaarts over' in een verder zeer warrig geheel.
Natuurlijk heb ik sinds mijn studie wel het een en ander bij gelezen en opgestoken over de Bourgondische tijd, maar heel erg veelomvattend is dat over dit onderwerp nooit geweest en het is ook wat rommelig in aanleg.
Ik heb Verloren koninkrijken van Norman Davies gelezen en weet dus waar de Bourgondiërs vandaan komen, en in Het woud der verwachting van Hella Haasse komen ze ook voor. Verder kan ik in de les zonder moeite de stamboom van Karel de Stoute tot Filips II op het bord zetten als we de Republiek behandelen, om de leerlingen te laten zien hoe de Nederlanden een Spaanse koning kregen. Maar verder was het een beetje hapsnap en rommeli…

Hoe de mode kan veranderen: de jaren '40

Na de glamour van de jaren ’30 kwam de realiteit van de Tweede Wereldoorlog en al snel had die weerslag op de mode. In de eerste instantie vroeg de nieuwe situatie om zakelijke kleding zonder frutsels en in een land als Groot Brittannië dat in oorlog was, waren militaire uniformen aan de orde van de dag.
Vrouwen konden dienst nemen in een van de vrouwenafdelingen van het leger en in de landbouw ontstond behoefte aan zogenaamde ‘landgirls’, meisjes die het werk op het land overnamen nadat de boeren in dienst waren gegaan.
Er kwam ook een tekort aan allerlei grondstoffen en dus ook aan stof voor kleding. De Engelse regering vaardigde het besluit uit dat kleding voortaan met 2/3 van de stof gemaakt moest worden. Plooien en lange mouwen waren uit den boze. Kleding ging op de bon en er was niet gemakkelijk aan te komen. Oude truien werden uitgehaald om van de wol een nieuwe te kunnen breien en van twee oude jurken kon weer één nette nieuwe jurk gemaakt worden. Op een gegeven moment gebrui…

Mogelijk gemaakt door Blogger

Thema-afbeeldingen van tjasam