Una giornata particolare (1977)

Het is eind jaren ’30 in Rome, en Mussolini en Hitler hebben hun eerste officiële ontmoeting. Reden voor grote feesten in de stad. Antonia, gespeeld door Sophia Loren, zorgt ervoor dat haar man en zes kinderen netjes aangekleed op pad kunnen voor de feestelijkheden en begint dan aan haar gewone huishoudelijke klusjes. Als de papegaai echter ontsnapt en naar de buurman vliegt, komt ze met de buurman in contact.

Gabriele en Antonia hebben gedurende de dag een aantal keren contact, waarbij ze met elkaar praten en elkaar een beetje leren kennen. Antonia is een goede fascistische huisvrouw, die teleurgesteld is in haar echtgenoot en Gabriele is een homoseksueel die te vrezen heeft voor zijn leven omdat het fascistische regime niet welwillend staat tegenover homosekualiteit.

Una giornata particolare (een speciale dag) is één van de mooiste films waarin ik Sophia Loren ooit heb zien spelen en ook Marcello Mastroianni als Gabriele is heel erg goed.

Het is een film die zich alleen in de flat afspeelt en er zijn geen grootse scenes en special effects nodig. Je weet wat er in de stad gebeurt doordat je op de achtergrond de speeches van Hitler en Mussolini op de radio hoort, maar je ziet daar verder niets van. Alleen twee mensen die elkaar leren kennen, met teleurstelling en verdriet en uiteindelijk ook begrip en een zekere genegenheid tot gevolg.

Het einde is triest als je ziet dat er wordt aangebeld bij Gabriele en dat hij wordt weggevoerd. Je weet dat het waarschijnlijk niet goed met hem zal aflopen. Voor Antonia zal het leven verder gaan, met haar echtgenoot die haar bedriegt en misschien nog meer kinderen, maar deze ene speciale dag heeft ze dan toch gehad.