The infernal devices, Cassandra Clare

Young Adult is geen genre dat ik erg graag of veel lees. De meeste boeken in deze hoek vind ik slecht geschreven en over het algemeen zijn ze ook niet erg interessant, halverwege een boek verveelt het verhaal me meestal zo dat ik het boek wegleg. Uitzonderingen zijn er natuurlijk, Harry Potter is natuurlijk uitstekend en leuk en de eerste drie boeken van de Stravaganza serie van Mary Hoffman heb ik ook met plezier gelezen.

Laatst kwam ik een serie tegen van Cassandra Clare, The infernal devices en ik heb een deeltje meegenomen om te proberen. Ik ben begonnen in dat eerste deel, maar toen ik die bijna uit had, ben ik meteen naar de boekhandel gegaan om deel 2 en 3 ook te kopen. Dit was een serie die ik uit wilde lezen.

Het verhaal speelt zich af in 19^e eeuws Londen. Tessa Grey komt van de boot uit Amerika en hoopt dat haar broer op haar wacht. In plaats daarvan wordt ze meegenomen door twee sinistere zusters, die haar vertellen dat ze een shapeshifter is en dat de Magister met haar wil trouwen om haar krachten.

Tessa wordt bevrijd voor dit kan gebeuren en komt terecht in het Instituut, dat geleid wordt door Charlotte en haar echtgenoot Henry. Het Instituut bestaat uit Shadowhunters, die tot taak hebben om de gewone mensen tegen demonen enzovoort te beschermen en daarvoor soms een samenwerking aangaan met tovenaars en vampiers.

Tegen wil en dank raakt Tessa steeds verder betrokken bij de gang van zaken en de mensen in het Instituut en hun strijd tegen de magister die hen de oorlog heeft verklaard, terwijl Tessa erachter probeert te komen wat zijzelf nu precies is.

The infernal devices springt voor mij uit de brij van YA omdat het vrij goed geschreven is. Tessa is een pittige, leuke meid en ook de andere personages hebben meer diepgang dan meestal in dit genre. De constructie van de wereld is origineel, zonder zo ingewikkeld te zijn dat je een complete index achterin nodig hebt om alles te begrijpen.

Het verhaal is spannend en goed opgebouwd en wist me te boeien. De romantische invalshoek mag natuurlijk niet ontbreken, maar ook deze was niet zo cliché als je vaak tegenkomt en dit was een driehoeksverhouding die warempel interessant en bij tijd en wijle zelfs ontroerend was.

Dat de historische achtergrond (Victoriaans Londen) zo dun is als papier en weinig inhoud heeft, vergeef ik Cassandra Clare dan wel.

Cassandra Clare heeft ook de The mortal instruments serie geschreven en The infernal devices is daar een prequel van. Ik heb ooit City of Bones gelezen en ik weet nog dat ik die ook best heel aardig vond, dus ik denk dat ik deze serie hierna maar eens ga lezen. Zelfs YA kan soms leuk zijn.

The Infernal Devices:

Clockwork Angel, uitgegeven in 2010, 482 bladzijdes
Clockwork Prince, uitgegeven in 2011, 496 bladzijdes
Clockwork Princess, uitgegeven in 2013, 565 bladzijdes