Over mannen, Laurent Mauvignier
De jongens die opgeroepen worden om dienst te nemen als
soldaat en te vechten in een vreemd land, komen onherroepelijk veranderd terug.
Wat ze hebben gezien, wat ze hebben gedaan en wat hen is aangedaan maakt dat ze
niet langer dezelfden zijn die eens scheep gingen, op weg naar warme,
exotische landen. De naïeve jongens die alleen hun eigen dorp kenden, weinig
wisten van de wereld en nog minder van het conflict waarin ze een rol zouden
spelen.
Algerije was een belangrijke Franse kolonie en werd door de
meeste Fransen niet gezien als kolonie, maar als een onlosmakelijk deel van
Frankrijk. In 1954 brak echter de onafhankelijkheidsoorlog uit, die zou duren
tot 1962.
Deze oorlog werd bemoeilijkt door de verschillende groepen die er een
rol speelden, er woonden zowel geëmigreerde Fransen (pied-noirs) die er soms al
generaties verbleven, kolonisten van Spaanse afkomst, aan de Franse staat
loyale Algerijnen en Algerijnen die streden voor onafhankelijkheid.
Het werd een verschrikkelijke oorlog met guerrilla en contraguerrilla
en alle gruwelijkheden van beide partijen die daarbij hoorden.
Over mannen
begint op een verjaardagsfeest. Een man komt op de verjaardag van zijn zuster
Solange en geeft haar een mooi cadeau, een kostbare broche.
De man is Bernard en zijn familieleden zijn eraan gewend dat
hij dronken is, op hun zak teert en over het algemeen niet toerekeningsvatbaar
is. Dat hij nu komt met een dure broche brengt alle tongen in beweging, want
hier moet iets fout zitten.
Er ontstaat een vervelende scene en Bernard gaat door het
lint, hij verlaat het feest, maar koelt zijn woede op een familie uit Noord
Afrika die in het dorp is komen wonen.
Het zijn Bernards vrienden, maar vooral zijn neef Rabut, die
weet wat er gebeurt is en waarom Bernard geworden is wie hij nu is.
Over mannen is
een bijzonder boek, het duurt namelijk even voor je weet welke kant het opgaat.
Het boek is verdeeld in vier delen; middag, avond, nacht en ochtend. Pas in het
derde gedeelte, over de nacht, hoor je wat Bernard en zijn generatiegenoten
hebben meegemaakt.
De angst die ze dagelijks voelden en de wetenschap dat ze in
een vijandig land waren dat hen niet wilde. De vreselijke dingen die er
gebeurden met een Franse soldaat die in handen viel van de opstandelingen, en
de represailles van het leger op onschuldige burgers die daardoor werden
uitgelokt en de nieuwe acties die daar weer van kwamen.
Het verschil voor deze soldaten was dat het een verloren
oorlog was. Toen zij terugkwamen waren ze geen helden, zoals hun opa’s die gevochten
hadden bij Verdun, of hun vaders die zich verzet hadden tegen de nazi’s. Toen
de jongens uit Algerije terugkwamen, was er schaamte en men wilde deze oorlog
het liefst zo snel mogelijk vergeten. Nazorg, counseling of aandacht was er absoluut niet, ze moesten zichzelf maar redden.
Sommigen wisten een bestaan op te bouwen met een familie en
een baan ondanks hun ervaringen. Anderen waren niet zo gelukkig en konden
eigenlijk nooit meer echt aarden in de burgermaatschappij waar voor hun
herinneringen geen plaats was. De herinneringen die hen bijna elke nacht uit de
slaap houden, die opeens toe kunnen slaan en alles over kunnen nemen.
Knap is hoe Laurent
Mauvignier een niet heel aansprekend of sympathiek persoon als Bernard aan
het einde nog altijd niet sympathiek maakt, maar wel ervoor zorgt dat je nu
begrip voor hem hebt.
Over mannen is
een boek dat je doet nadenken over de oorlogen die gevoerd werden en worden en
de mensen die hierin vechten. En je krijgt begrip voor de manier waarop oorlog
mensen verandert. Die heengaan om te vechten zijn nog geen mannen, maar jonge jongens, en je kunt je afvragen of ze terugkomen als mannen. Ja, ze hebben meer gezien en weten nu waar mensen toe in staat zijn om elkaar aan te doen, maar je kunt niet zeggen dat ze gezonde, volwassen mensen zijn geworden in deze hel.
Over mannen is geen gezellig boek en ik kan ook niet zeggen dat ik het met plezier of vol genoegen heb gelezen, maar wel dat ik het met heel veel aandacht heb gelezen. En ik was er van onder de indruk.
Originele Franse titel: Des hommes
Uitgegeven in: 2009
Nederlandse uitgave: 2013 door uitgeverij De Geus
Nederlandse vertaling: Manik Sarkar en Pauline Sarkar
Bladzijdes: 281
mooie bespreking!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, ik heb mijn best gedaan om recht te doen aan het boek.
VerwijderenGroetjes,