Penny Dreadful (2014-2016)

Een penny dreadful was in de 19^e eeuw een goedkoop sensatieblaadje, dat grossierde in griezelige verhalen vol monsters en enge dingen, bloed en narigheid.

De serie Penny Dreadful is misschien te karakteriseren als Victorian gothic.

Het verhaal begint als Vanessa Ives (Eva Green) en ontdekkingsreiziger Sir Malcolm Murray (Timothy Dalton) de Amerikaanse scherpschutter Ethan Chandler (Josh Hartnett) inhuren.

Ze zijn op zoek naar de dochter van sir Malcolm, die in de handen is gevallen van vreemde wezens, maar al snel blijkt dat er meer aan de hand is. Het verhaal dat verteld wordt over drie seizoenen, draait meer en meer om Vanessa Ives. Zij is een diep religieuze vrouw, die echter de aandacht heeft getrokken van zowel Lucifer als Dracula, die haar beiden als hun bruid willen.

Gelukkig krijgt ze hulp in de strijd tegen dit kwaad, niet alleen van Malcolm en Ethan, maar ook door dokter Frankenstein (Harry Treadaway) of de charmante Egyptoloog meneer Lyle (Simon Russell Beale). 

Ja, Penny Dreadful is een horrorserie, maar het is een geweldig goede serie. De verhaallijnen zitten heel knap in elkaar en worden mooi met elkaar verweven, waarbij allerlei elementen van bekende 19^e en 20e eeuwse verhalen bij elkaar komen, van klassiekers als Dracula tot Phantom of the Opera. Verder zijn er vampiers, weerwolven, enge heksen en mensen die vreselijke dingen doen.

Zitten er enge momenten tussen? Absoluut, maar ik ben geen grote horrorfan en zelfs voor mij zat er maar één scene in het derde seizoen in waarin ik het wat teveel van het goede vond worden.

Ethan Chandler (Josh Hartnett) en Vanessa Ives (Eva Green)

Bovendien gaat het in deze serie niet bepaald om de ‘guts and gore’, maar om de ontwikkeling van de personages. Vanessa Ives moet haar geloof zien te behouden en het kwade weerstaan, en krijgt gelukkig de hulp van haar vrienden. Sir Malcolm die een soort vader voor haar is en Ethan Chandler die van haar houdt. En juist daarom is hij degene die op het einde een hartbrekende beslissing moet nemen.

Een bijzondere rol is wat mij betreft weggelegd voor het zogenaamde monster van Frankenstein (de geweldige Rory Kinnear), die uiteindelijk de meest menselijke van iedereen blijkt te zijn, met een diep inzicht in de harten en handelingen van de mensen die hij tegenkomt.  

John Clare/monster (Rory Kinnear)

Zijn vriendschap met Vanessa Ives en de diepgaande gesprekken die zij samen voeren, vormen hoogtepunten in de serie.

Er zijn sowieso een paar afleveringen in deze serie die wat mij betreft hoogtepunten in televisiegeschiedenis vormen. De afleveringen die de achtergrond geven van Vanessa Ives zijn prachtig gedaan, maar absoluut geweldig is Blade of Grass in seizoen drie, dat zich volledig afspeelt in een gecapitonneerde cel van een inrichting. Eva Green en Rory Kinnear zijn de enige twee acteurs in deze aflevering, en bewijzen hier dat zij in staat zijn om de aandacht volkomen vast te houden, zo goed is hun spel.

Vanessa Ives (Eva Green) en John Clare (Rory Kinnear) (Blade of grass)

Voor mij had Dorian Gray (Reeve Carney) een grotere rol mogen krijgen, maar tegelijkertijd is het duidelijk dat hij slechts een toeschouwer is, want voor iemand die onsterfelijk is, zijn alle gebeurtenissen slechts herhalingen van alles wat hij al tientallen malen heeft gezien. En eerlijk gezegd kan het hem niet zo heel veel boeien.
Als de bruid van Frankenstein een feministische revolutie wil beginnen, grijpt hij in. Niet omdat hij er moreel problemen mee heeft, maar omdat het hem verveelt.

Dorian Gray (Reeve Carney) en Vanessa Ives (Eva Green)

Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik Penny Dreadful zo ontzettend goed zou vinden, en hoewel ik de serie op Netflix heb gezien, heb ik die ondertussen ook op DVD gekocht, omdat ik zeker wil weten dat ik weer opnieuw kan kijken wanneer ik maar wil.

Het is geen serie die iedereen zal bevallen, maar als je je niet af laat schrikken door het predicaat ‘horror’, is hier heel veel moois te vinden.