Het Victoriaanse huis, John Boyne

Eliza Crane’s vader houdt erg van Charles Dickens. Als de grote schrijver een lezing houdt, wil hij daar dan ook per se naar toe. Zelfs ziek zijn kan hem niet tegenhouden. Helaas blijkt deze inspanning hem teveel en een week later is meneer Crane overleden, zijn dochter alleen achterlatend.

Eliza neemt het impulsieve besluit dat ze ergens anders naar toe wil en ze reageert op een advertentie in de krant waarin gevraagd wordt om een gouvernante. Ze wordt aangenomen en nauwelijks een week na de begrafenis reist ze naar Gaudlin Hall in Norfolk. Ze wordt begroet door de beide kinderen, Isabella van 12 en Eustace van 8, maar er is geen volwassene te bekennen. Eliza krijgt te maken met onverklaarbare gebeurtenissen, maar er is niemand die wil vertellen wat er aan de hand is of waar de ouders van de kinderen zijn. Als Eliza erachter komt dat zij de zesde gouvernante in een jaar tijd is en dat er van haar vijf voorgangers vier dodelijk verongelukt zijn, weet ze dat ze moet opschieten om antwoorden te krijgen op haar vragen om het er levend vanaf te brengen.

Het Victoriaanse huis lijkt een homage te zijn aan het 19^e eeuwse spookverhaal. Alle elementen die je zou verwachten zijn aanwezig. Een groot huis in een afgelegen dorp, dorpelingen die niets willen vertellen, stuurse bedienden die nog minder willen vertellen, verweesde kindertjes in nachtponnen, onverklaarbare ongelukken, een zolder vol geheimen en een onschuldige jonge vrouw die in de val zit.

Eliza is een afwijkende hoofdpersoon in die zin dat ze een pittige jonge vrouw is die zich niet op de vlucht laat jagen en vastberaden naar de antwoorden blijft zoeken.

John Boyne kan goede historische romans schrijven, dat heeft hij met voorgaande boeken als De scheepsjongen, Het winterpaleis en De witte veer wel bewezen. Ik had dan ook goede hoop dat ik van dit boek ook erg zou genieten. Ik vrees echter dat ik een beetje teleurgesteld was, ik had meer diepgang verwacht, een verhaal met meer lagen en substantie. Dit voelde als een boek dat misschien beter een kort verhaal had kunnen worden.

Kortom: als spookverhaal is dit geslaagd, als historische roman is het wat mij betreft te mager en dan prefereer ik zijn vorige boeken.

Originele titel: This house is haunted

Gepubliceerd in: 2013
Nederlandse uitgave 2013 door uitgeverij Meulenhoff Boekerij
Vertaling: Mechteld Jansen
Bladzijdes: 302