Eén jaar Franciscus

Paus Franciscus

Morgen is het één jaar geleden dat paus Franciscus voor de eerste keer op het balkon van de Sint Pieter stond nadat we Witte rook hadden gezien en het Habemus Papam hadden gehoord. Zijn eerste publieke woorden waren meteen al bijzonder ‘Buonasera.’ Goedenavond, broeders en zusters

De wens tot eenvoud, maar ook tot hervorming sprak uit de keuze van zijn naam: Franciscus; de krachtdadige hervormer en pleitbezorger van eenvoud uit de 13^e eeuw.

In de eerste dagen werd dit beeld bevestigd; paus Franciscus haalde zelf zijn koffers op bij het hotel en stond erop de rekening te voldoen. Ook in de weken en maanden die volgden bleek paus Franciscus zijn eigen koers te varen. Hij rijdt rond in een oude auto, woont in een appartement en niet in het pauselijk paleis.

Regelmatig brengt hij journalisten tot wanhoop doordat hij een van te voren uitgewerkte speech aan de kant legt en vanuit zijn hart spreekt, regelmatig brengt hij ook zijn veiligheidsmensen tot wanhoop als hij het protocol doorbreekt door thee aan te nemen in een sloppenwijk in Brazilië en dit te drinken, of door de menigte in de stappen en met mensen in gesprek te gaan. Met ouderen, kinderen, gehandicapten, zwaar zieken.

Contact met de mensen, dat is wat deze paus wil. Hij staat er dan ook om bekend dat hij regelmatig belt met gewone mensen die een beroep op hem hebben gedaan, zoals een Italiaanse man wiens broer vermoord was en die niet wist hoe hij met dit verdriet moest omgaan. In wanhoop schreef hij naar Franciscus, die hem vervolgens belde en meer dan een uur met hem sprak.

Solidariteit met en opkomen voor de verschoppelingen in de samenleving is nog een belangrijk punt voor deze paus. Regelmatig spreekt hij zich uit voor de vrede (zoals in Syrië), tegen onderdrukking en voor de bestrijding van armoede. Tijdens de eerste Witte Donderdag die hij vierde als paus, waste hij de voeten van jeugdige criminelen in de gevangenis en voor zijn eerste officiële bezoek ging hij niet op bezoek bij hoogwaardigheidsbekleders, maar ging hij naar het eilandje Lampedusa, om te spreken met de daar geïnterneerde bootvluchtelingen. Hier droeg hij een Mis op met een Miskelk en –schaal die gemaakt waren van het wrakhout van de boten.

Je hoeft het niet eens te zijn met de leer van de Katholieke Kerk, of zelfs maar katholiek te zijn, maar ik denk dat veel mensen kunnen toegeven dat paus Franciscus een bijzondere man is, iemand die doet wat hij preekt en die een voorbeeld kan zijn in dit opzicht.

Het is denk ik nodig dat de wereld mensen heeft waar je tegen op kunt kijken en die een soort moreel gezag kunnen geven. Of het nu Mahatma Gandhi, Martin Luther King,  moeder Teresa of Nelson Mandela is, of nu dan paus Franciscus.

Zal hij alles kunnen bereiken wat hij wil bereiken? Dat denk ik niet. Hij wil ook de Curie hervormen en de met schandalen omgeven Vaticaanse bank. Dit zal niet gemakkelijk gaan en hierin zal hij waarschijnlijk ook worden tegengewerkt. Maar ik denk dat de Katholieke Kerk, maar ook de wereld, blij mag zijn met paus Franciscus en ik hoop dat hij nog heel wat jaren door kan gaan. Zijn eerste jaar is in ieder geval al geweldig geweest.