Alles waar ik spijt van heb, Philippe Claudel

Een kleine stad in de provincie waar de regen de rivier buiten haar oevers doet treden. Het is er grijs en miezerig en dit past bij de reden waarom de hoofdpersoon van Alles waar ik spijt van heb in het stadje is. Zijn moeder is overleden en hij komt haar begraven.

Hij (zijn naam komen we niet te weten) logeert in het lege en bijna failliete hotel van het stadje, waar de waard regelmatig hele verhalen tegen hem houdt. Ook de priester en de begrafenisondernemer en zelfs de buschauffeur vertellen hem van alles over hun leven.

Terwijl hij de in de dagen erna de zaken regelt voor de begrafenis, komen de herinneringen boven aan zijn jeugd. Aan de mensen waarmee ze hun huis deelden, zijn grootvader die nooit langskwam, vissen in de rivier, misdienaar zijn in de Kerk en de verschillende bijbaantjes die hij als kleine jongen had. En natuurlijk komen de herinneringen terug aan zijn moeder en hoe ze voor hem zorgde toen hij jong was, de sterke band die ze samen hadden. Maar er is een reden dat hij zestien jaar lang geen contact meer met haar heeft gehad, een geheim dat tussen hen in kwam te staan.

Nu heeft hij de kans om het geheim echt op te lossen, maar dan beseft hij dat het niet meer hoeft, het is niet langer belangrijk.

Met mooie zinnen en bijna poëtisch taalgebruik weet Philippe Claudel in deze novelle de spanning heel precies op te bouwen. Je weet dat er iets aan de hand was, en langzaam kom je daar achter, geen moment te laat of te vroeg.

De hoofdpersoon is verzonken in zijn herinneringen en de dingen die hij moet regelen, er wordt tegen hem gesproken, maar zelf hoor je hem niets zeggen. Pas op het allerlaatste, als hij een besluit heeft genomen, richt hij direct het woord tot iemand. Pas dan kan hij verder en kan hij de herinneringen en de spijt over alles wat er gebeurd is achter zich laten.

Alles waar ik spijt van heb is het tweede boek van Philippe Claudel, en ook hier heb ik erg van genoten. 

Oorspronkelijke Franse titel: Quelques-uns des cent regrets

Uitgegeven in 2007

Nederlandse uitgave: 2010 door uitgeverij De bezige bij

Nederlandse vertaling: Manik Sarkar

Bladzijdes: 175