Het lag aan het veld

Afschuiven is een normale menselijke bezigheid. Het is iets dat we allemaal kennen en allemaal wel eens doen. 

Ik heb het dan natuurlijk niet over de dingen die echt door overmacht komen of waar wij totaal geen invloed op uit kunnen oefenen. Ik heb het over de gewone, dagelijkse dingen.

De meeste mensen hebben namelijk de neiging om de dingen die goed gaan toe te schrijven aan hun eigen harde werk, maar die dingen die niet goed gaan aan factoren die buiten hen liggen. Goede prestaties zijn dan te danken aan onszelf, slechte prestaties aan een ander. 

Leerlingen doen dit vaak met hun cijfers. Dan hoor je: ‘Ik heb een goed cijfer want ik heb goed geleerd’, of anders: ‘Ik heb een slecht cijfer want die Grissen kan niet uitleggen.’ Of iets in die richting.

Het Nederlandse voetbalelftal is er ook regelmatig op te betrappen, door verloren wedstrijden en gemiste doelpunten toe te schrijven aan de omstandigheden. ‘We konden er niets aan doen, die ene kreeg een rode kaart en die andere was er niet bij en daarom hebben we verloren. Allemaal buiten onze schuld.’

In werkelijkheid hebben we niet zoveel invloed op onze goede prestaties als we denken en hebben de buiten-liggende factoren niet zoveel invloed op onze slechte prestaties als we denken. Anders gezegd: goede prestaties hebben we ook te danken aan externe factoren en slechte prestaties toch ook voor een groot deel aan onszelf.

Als we zeggen; ‘Het lag aan het veld’, vergeten we daarmee dat de anderen op hetzelfde veld speelden.