Het meisje met de blauwe hoed, Johan Fabricius
Mijn gehavende versie die volgens mij al zo'n 40 jaar oud is? |
Daantje Pieterse is opgevoed in de kleine grutterij van zijn
ouders. Maar als hij wordt opgeroepen om in dienst te gaan, moet hij die
veilige omgeving verlaten. Zijn moeder en vader zien dit met lede ogen aan en
proberen hem thuis te houden, maar het helpt niets en Daantje moet zich melden
in Den Haag.
Onderweg in de trein ziet hij een meisje met een blauwe
hoed, het eerste meisje dat hij treft terwijl hij alleen is, en zij maakt een
onuitwisbare indruk op hem.
In de kazerne treft Daantje een nieuwe wereld, ver
verwijderd van de stille grutterij. Daantje moet leren marcheren en op wacht
staan. Hij moet om leren gaan met officieren, de kapitein en vooral zijn ‘slapie’
Toontje, die hem meetroont naar alles wat Den Haag te bieden heeft, terwijl
Toontje zijn eigen belang ook goed in de gaten houdt.
Tijdens een uitje naar het circus komt Daantje het meisje
met de blauwe hoed weer tegen, en het is Toontje die ervoor zorgt dat Daan met
haar in contact komt. Daantje weet de luchtharige Betsy voor zich te winnen,
maar al heel snel blijkt dat hun ideeën en toekomstdromen er heel anders uit
zien.
Johan Fabricius
weet mooi de tegenstelling tussen Daantje en Toon, Daantje en Betsy en Den Haag
en de grutterij weer te geven. De stille vader van Daantje wordt met ontroering
beschreven en het bezoek van Daan en Bets bij de ouders van Daan is hilarisch, net zoals het lot dat de 'doos voor de kapitein' treft.
Het meisje met de
blauwe hoed is vaak heel grappig, door het taalgebruik en de gekke fratsen
van Toontje. Maar aan de andere kant weet je ook dat het tragisch zal aflopen.
Betsy is nu eenmaal niet geschikt als gruttersvrouw en de naïeve Daan is geen
partij voor haar. Betsy wil vooral lol maken en maakt gebruik van al haar
charmes en truckjes om te krijgen wat ze hebben wil. Echt een vals kreng is ze
daarbij niet, ze is alleen maar een fladderaar die nog niets vastigs wil als er
nog zoveel te beleven is en vooral; als er nog zoveel andere soldaten zijn.
Toontje Bulthuis is een geweldige schepping; volks en plat,
uit op eigen belang maar tegelijkertijd bereid om voor zijn vrienden door het
vuur te gaan, is hij Daantjes enige houvast in deze woelige tijden.
Het boek is in 1927 uitgegeven en in de jaren ’30 verfilmd.
Er is in de jaren ’70 een serie van gemaakt die, naar alles wat ik er van gezien
heb, echt verschrikkelijk geweest moet zijn (iets met Andre van Duin en Jenny Arean die samen zingen, hoe heeft men het verzonnen).
Nee, sla dat maar over en lees gewoon het boek, want Het meisje met de blauwe hoed is met recht een Nederlandse klassieker
te noemen.
Oorspronkelijk uitgegeven in 1927
Reacties
Een reactie posten