Place Igor Stravinsky
Achter het Centre Pompidou in Parijs heb je een heel leuk plein, met een geweldige fontein. Of eigenlijk is het niet één fontein, maar zijn het meerdere fonteinen.
De eerste keer dat ik hier kwam, was ik verbaasd over wat ik zag, de kunstwerken in de fontein, de felle kleuren en de vrolijkheid van het geheel. Vooral dat laatste trof me, ik word ongelofelijk vrolijk als ik hier even een tijdje ben en zit op een van de bankjes rond de fontein, terwijl ik kijk naar de verschillende mensen en de kinderen die er spelen.
De gemeente Parijs wilde vanaf 1978 meer grote fonteinen laten plaatsen in de stad, en gaf hiervoor de opdrachten aan verschillende kunstenaars. In 1981 kregen beeldhouwers Jean Tinguely en zijn vrouw Niki de Saint Phalle de opdracht de fontein te maken voor de vijver die geplaatst zou worden achter het Centre Pompidou.
Zij hebben zich laten inspireren door de muziekstukken van componist Igor Stravinsky (1882-1971) die lange tijd in Frankrijk heeft gewoond en in 1934 zelfs Frans staatsburger werd.
Tinguely is meer van de strakke vormen in zwart en wit, Saint Phalle heeft grote kleurrijke werken, dus daar moest een balans in gevonden worden. Meer dan een jaar hebben ze het plein bestudeerd, het licht bekeken op verschillende momenten en de sfeer die er hangt.
Aan de voorkant van het Centre Pompidou gebeurt van alles, er zijn kunstenaars, bandjes en optredens, en ook daar moest een balans in gevonden worden met de achterkant.
Wat mij betreft zijn ze hier bijzonder goed in geslaagd, Ik houd van deze kleurrijke fontein waar ik steeds weer iets nieuws ontdek, ook omdat veel kunstwerken niet stil staan, maar bewegen en ronddraaien. En ik kom er altijd vrolijker vandaan dan dat ik er aankwam.
De eerste keer dat ik hier kwam, was ik verbaasd over wat ik zag, de kunstwerken in de fontein, de felle kleuren en de vrolijkheid van het geheel. Vooral dat laatste trof me, ik word ongelofelijk vrolijk als ik hier even een tijdje ben en zit op een van de bankjes rond de fontein, terwijl ik kijk naar de verschillende mensen en de kinderen die er spelen.
De gemeente Parijs wilde vanaf 1978 meer grote fonteinen laten plaatsen in de stad, en gaf hiervoor de opdrachten aan verschillende kunstenaars. In 1981 kregen beeldhouwers Jean Tinguely en zijn vrouw Niki de Saint Phalle de opdracht de fontein te maken voor de vijver die geplaatst zou worden achter het Centre Pompidou.
Zij hebben zich laten inspireren door de muziekstukken van componist Igor Stravinsky (1882-1971) die lange tijd in Frankrijk heeft gewoond en in 1934 zelfs Frans staatsburger werd.
Tinguely is meer van de strakke vormen in zwart en wit, Saint Phalle heeft grote kleurrijke werken, dus daar moest een balans in gevonden worden. Meer dan een jaar hebben ze het plein bestudeerd, het licht bekeken op verschillende momenten en de sfeer die er hangt.
Aan de voorkant van het Centre Pompidou gebeurt van alles, er zijn kunstenaars, bandjes en optredens, en ook daar moest een balans in gevonden worden met de achterkant.
Wat mij betreft zijn ze hier bijzonder goed in geslaagd, Ik houd van deze kleurrijke fontein waar ik steeds weer iets nieuws ontdek, ook omdat veel kunstwerken niet stil staan, maar bewegen en ronddraaien. En ik kom er altijd vrolijker vandaan dan dat ik er aankwam.
Hoi Bettina, van die kleurrijke beelden op de vijver van Niki de Saint Phalle kan ik ook iedere keer weer genieten als ik in Parijs ben. Prachtig! Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenJa, heerlijk he? Ik ga er ook elke keer als ik er ben even langs, al is het alleen maar om even op te laden aan de kleuren en de vrolijkheid.
VerwijderenGroetjes,
Kleur brengt vrolijkheid in het leven. Weer mooie foto's.
BeantwoordenVerwijderenBen.
Dank je wel!
VerwijderenDeze zijn idd wel heel erg kleurrijk, een heel leuk stukje Parijs.
Groetjes,