Het leven van Vernon, deel II, Virginie Despentes
Het boek (l) en Silvia (r) |
In het vorige deel (hier) maakten we kennis met Vernon Subutex, de
oud eigenaar van een vermaarde platenzaak die alles is kwijtgeraakt. Met een
tas vol spullen, waaronder een videoband waar iedereen naar op zoek is, zoekt
hij bij oude vrienden onderdak, tot hij uiteindelijk op straat belandt,
afgesloten van alles en iedereen.
In dit nieuwe deel gaan we naadloos verder waar het eerste
boek ophield. Vernon heeft zich verschanst in een park op de Butte Chaumonte,
met uitzicht op de Sacré Coeur. Hij heeft geen onderdak en wordt ziek, maar krijgt
hulp van een aantal andere daklozen, zoals Olga, Laurent en de oude alcoholist
Charles die ook in het geheim miljonair is, die hem onder hun hoede nemen.
Ondertussen is het hele bonte gezelschap van oude vrienden
en bekenden van Vernon naar hem op zoek. Ze willen de videoband van Alex Bleach
zien en maken zich zorgen om Vernon. Als ze hem vinden, blijkt echter dat
Vernon niet bereid is om terug te keren in de normale maatschappij. Hij blijft
bij zijn nieuwe vrienden.
Hij verwacht van zijn oude vrienden daarna weinig
meer te horen, maar op de een of andere manier komt er een hele beweging op
gang van mensen die bijna elke dag in het park komen, met elkaar praten,
terwijl Vernon als een soort hogepriester van deze nieuwe religie minzaam
toekijkt.
Eigenlijk wordt het park door zijn aanwezigheid een
substituut voor zijn oude platenzaak waar de mensen ook langskwamen om te horen
wat hij over muziek te vertellen had en de nieuwste platen te beluisteren.
Er ontstaan nieuwe vriendschappen, mensen die elkaar nooit
eerder zouden hebben gesproken, krijgen waardering voor elkaar en zoeken
elkaars gezelschap. Xavier, die in het vorige deel in elkaar is geslagen,
krijgt zelfs contact met de jongen die dat gedaan heeft.
Virginie Despentes
heeft weinig op met de moderne maatschappij waarin polarisatie en vervreemding
van elkaar steeds erger lijkt te worden. Ze heeft een scherpe pen, waar
weinigen goed vanaf komen. Tegelijkertijd is er een zwarte humor en een
mededogen die maken dat het verhaal zeker niet onleesbaar wordt. Het is
absoluut geen pessimistische catalogus van wanhoop zonder lichtpuntjes, al is
wel duidelijk dat naïeve onschuld weinig toekomst heeft.
Mooi is dat zoveel verschillende mensen aan het woord komen,
zodat je hen leert kennen en ook sympathie voor hen krijgt, zelfs voor figuren
die je op het eerste oog helemaal niet sympathiek zou vinden.
Van oude porno-sterren die heel fatsoenlijke en hartelijke
mensen blijken te zijn, de oude lesbo’s die het ‘wereldje’ van haver tot gort
kennen, de geïntegreerde immigrant die moet toezien hoe zijn dochter steeds
fanatieker wordt in het geloof, de rechts-extremist die tegen de nazi’s is en
de oude linkse revolutionair die het liefst morgen weer op de barricades zou
staan, de mislukte scenarioschrijver en zijn poedel, ze vormen een
onwaarschijnlijk maar daarom juist zo onweerstaanbaar geheel.
Jong en oud,
links en rechts, middenklasse, onderklasse en de rijken, Parijzenaar en
immigrant, ze horen er allemaal bij. Ze maken deel uit van de maatschappij en vertellen
allemaal een deel van hun eigen verhaal en daarmee van het grote geheel.
We beginnen met een Vernon die letterlijk in de goot is
terechtgekomen, maar aan het einde van het boek is de hele groep aan het reizen
geslagen en worden er geheime bijeenkomsten georganiseerd waar Vernon de dj is
die de hele club in vervoering brengt.
Hoe gaat het verder? Ik weet het niet. Ik zou er vrede mee
kunnen hebben als het hier eindigt voor Vernon en zijn vrienden, hoewel ik hoop
dat er nog een deel komt. Ik zou namelijk graag willen weten hoe het verder
gaat met de bekentenissen die op de tape van Alex Bleach staan, en de mensen
die we in dit boek (beter) hebben leren kennen.
Vinden enkelen toch een bestemming
en misschien zelfs een vorm van verlossing, of is het hoogtepunt waarmee we
eindigen een vorm van zelfbedrog, want eens moet het rad van fortuin weer
keren? Ik heb geen idee, maar ik ben er wel benieuwd naar.
Kortom, ik ben nog niet bereid om helemaal afscheid te nemen
van Vernon en de anderen en ik hoop op deel III.
Oorspronkelijke Franse titel: Vernon Subutex 2
Uitgegeven in 2015
Nederlandse uitgave 2016 door uitgeverij De Geus
Nederlandse vertaling: Alice Teekman
Bladzijdes: 379
Reacties
Een reactie posten