Venetie. De leeuw, de stad en het water, Cees Nooteboom

Cees Nooteboom is een van de grootste namen in de Nederlandse literatuur. Hij schrijft ook reisverhalen en heeft een speciale voorliefde voor Venetië.

Zijn stukken zijn gebundeld en het boek kwam net op tijd uit, zodat ik het mee kon nemen naar Venetië om het daar te lezen. Het is altijd extra leuk als je over iets leest waar je zelfs op dat moment bent, of dat je herkent omdat je het eerder op de dag nog gezien hebt.

Cees Nooteboom reist al sinds 1964 regelmatig naar Venetië en verblijft er in hotels en appartementen, steeds in andere delen van de stad.

Hij loopt of neemt de vaparetto en ziet de stad en de mensen, hij observeert en beschrijft dit vervolgens in weergaloos mooie zinnen en beschrijvingen. Of het nu gaat om zijn wandeltochten waarin hij verdwaalt, maar waarbij dat helemaal niet erg is, of zijn bezoeken aan de musea en de kerken of tochten naar de verschillende eilanden.

Dichterbij, aan de overkant, ligt het dodeneiland van San Michele met de hoge cipressen als wachters, maar het is niet droevig omdat je weet dat Brodsky, Stravinsky en Diaghilev rond het graf van Pound Russische liederen liggen te neuriën tot het einde der tijden. 

Hij vertelt over kunstwerken en de schilders die ze gemaakt hebben of over standbeelden die hem opeens opvallen, terwijl hij er vele malen eerder langs was gekomen.

De paradox is natuurlijk dat Cees Nooteboom het Venetië zoekt en beschrijft dat we allemaal willen vinden, het authentieke stukje waar alleen de échte Venetianen komen. Tegelijkertijd weet je dat dat gewoon niet mogelijk is. Maar als je dat accepteert, namelijk dat je geen Venetiaan bent, en gewoon een van de vele bezoekers die het leven er niet altijd aangenamer maakt, kun je gewoon genieten van al het moois dat er hier te vinden is, met misschien een beetje weemoed voor de tijd toen dit nog anders was.

Deze keer is het geen winter en de droom van een lege stad vervliegt al bij aankomst [...] wie zijn eigen Venetië wil vinden, zal koppig moeten zijn en vastbesloten, gekleed in een onzichtbaar pantser en nederig bedenken dat hij voor al die anderen ook gewoon een ander is die hun voor de voeten loopt en hinderlijk tegen hen aangedrukt staat op het open middenstuk van een vaparetto zonder iets om zich aan vast te houden. 

Ik vind het leuk om te lezen over de kerken waar ik ook ben geweest, de campo's waar ook ik op bankjes heb gezeten of koffie heb gedronken. Ik heb met dit boekje in de hand over Torcello gelopen en extra genoten van zijn beschrijvingen van de mozaïeken in de Santa Maria Assunta.

Door de beschrijvingen van Cees Nooteboom zag ik Venetië met nieuwe ogen en dat vind ik een zeer grote verdienste.
Venetie, De leeuw, de stad en het water is een ode en een eerbetoon aan één van de meest bijzondere steden ter wereld. Een prachtig boek.

Op de dag dat Venetië onder water verdwijnt zullen alle leeuwen van de stad opstijgen als een dodelijk eskader, nog één keer vliegen ze rond de Campanile met het geluid van honderd bommenwerpers en verdwijnen dan over de lagune als een machtige zonsverduistering en laten de zinkende stad alleen. 

Uitgegeven in 2019 door uitgeverij De bezige bij
Bladzijdes: 262
Foto's van Simone Sassen