Gestopt met social media

Enkele weken geleden heb ik de beslissing genomen om te stoppen met social media. Ik was al geen groot verbruiker, maar ik heb de laatste dingen ook opgezegd. 

Enkele jaren geleden zat ik korte tijd op Facebook, maar al snel werd me duidelijk dat ik hier gewoon helemaal niks aan vond, en ik heb zonder enige problemen mijn account opgezegd. Ik heb dat nooit een seconde gemist, maar ik deed er om te beginnen eigenlijk al niks mee. 

Snapchat of tik-tok heb ik altijd al aan me voorbij laten gaan, maar ik was wel jarenlang actief op Twitter. Ik vond Twitter leuk. Ik volgde interessante en leuke mensen, geweldige accounts met foto's van vossen of poezen of kunst waar ik oprecht blij van werd en kreeg interessante links en berichten te zien. 

Zelf deelde ik links van mijn blogartikelen en genoot ik van de contacten met verschillende soorten mensen, uit alle hoeken van de samenleving. 

Maar toen kwam Corona en ik heb echt het idee dat het deze laatste twee jaar steeds minder leuk werd op Twitter. De wereld werd natuurlijk minder leuk en polarisatie in de samenleving maakte alles ronduit beroerd. En Twitter was niet anders. Er kwamen steeds meer accounts van hitsers en mensen die genoten van het polariseren, en accounts die alleen maar waren gecreëerd om onrust te stoken en fake news te verspreiden. En zij leken de meeste aandacht te krijgen.

Ik ergerde me steeds meer aan de wappies en de complete idioten die allemaal in dezelfde hoek zitten (van extreem-rechts tot Poetin-fans en terreurboeren). 

Een tweet is noodgedwongen heel kort en je kunt niet altijd goed zeggen wat je allemaal zou willen, maar elke poging tot nuance werd in de kiem gesmoord. De reacties op een tweet werden steeds naarder en gemener, en na een paar heel vervelende ervaringen deelde ik eigenlijk weinig meer, alleen nog af en toe een link naar mijn blog. 

Maar naast mijn ergernis, merkte ik ook dat ik er niet los van kon komen, ik bleef ernaar terug keren om te zien wat er gebeurde, wat er gezegd werd en hoe er gereageerd werd. En ik kwam tot het besef dat ik dat niet wilde. Dat mijn tijd en energie te kostbaar zijn om te besteden aan dingen waar ik niet meer blij van word, maar boos en verdrietig. 

Ik ben begonnen met Twitter van mijn telefoon af te halen en dat gaf al een heleboel lucht. Tijdens de laatste schoolweken heb ik uitgelogd op mijn account op mijn computer, zodat ik elke keer als ik naar Twitter wilde een extra handeling moest verrichten, iets waar ik meestal geen zin in heb. De weken zonder Twitter waren een stuk rustiger in mijn hoofd, ik merkte dat ik het eigenlijk heel fijn vond om gewoon niet te weten wat er gebeurde en hoe ongelofelijk stom sommige mensen zijn (en me daar dus ook niet druk over te maken). 

Aan het begin van mijn vakantie heb ik weer ingelogd om te zien hoe het ervoor stond. In de lijst met trending onderwerpen zag ik meteen weer zaken staan waarbij het stoom me uit de oren kwam en ik besloot de knoop door te hakken. Ik heb meteen mijn account opgezegd. 

Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. De leuke mensen en de interessante accounts wegen wat mij betreft niet op tegen de frustratie en de ellende die ik heb ervaren. 

Instagram was iets waar ik een beetje deed, maar ook hier merk ik dat ik er niet veel aan vind en bovendien erger ik me aan alle advertenties en rare filmpjes die opduiken tussen de foto's van mensen die ik volg, dus ook dit heb ik opgezegd. 

Dus voor mij  geen social media meer! Nou ja, strikt genomen is dit blog ook een onderdeel van social media, en ik heb absoluut geen plannen om hiermee te stoppen. Het verschil zit er voor mij in dat ik hier precies kwijt kan wat ik wil zeggen (met of zonder nuance), een artikel zo groot of zo klein kan maken als ik wil, en eventuele negativiteit van anderen kan blokkeren. 

De wereld is al groot en vervelend genoeg en ik vind het niet nodig dat ik daar meer van hoor dan strikt noodzakelijk. Kortom, stoppen met social media was voor mij een heel goede beslissing. Ik houd het gewoon bij bloggen :-)