Het begin van de Vastenperiode

Vandaag is het Aswoensdag, het begin van de Vastenperiode voor de Pasen. In de zuidelijke regionen hebben ze het Carnaval weer gehad, (wat ben ik trouwens blij dat ik daar niet woon) en de komende veertig dagen is het de tijd van bezinning, matiging en wachten. Een periode die eindigt met het Paasfeest.

In de vroege kerk was het veertig uur voor Pasen dat men vastte, als mede-lijden met de dood van Jezus. Dat werd uitgebreid naar de hele Goede Week en op een gegeven moment is dat veertig dagen voor Pasen geworden.

Vasten betekende dat je geen vlees mocht eten (wel vis) en bijvoorbeeld geen alcohol mocht drinken. Ook andere zaken mochten niet of maar heel beperkt.

Zo heel streng was het in de praktijk allemaal niet, er was nog van alles wél mogelijk en armen, zieken, ouderen en kinderen hadden dispensatie. Voor de kinderen was er wel het vastentrommeltje, waarin al het snoep die weken bewaard moest worden.

Na de jaren 60 is het idee van de Vasten een beetje verdwenen. Tegenwoordig kent men de term Vastenperiode vaak niet meer, de enige vastenperiode waar men van heeft gehoord is de Ramadan.

Nu zullen er niet veel katholieken meer zijn die elke vrijdag vis eten, en ook de Vasten is van karakter veranderd. Het wordt de Veertigdagentijd genoemd en daarin zijn nog twee echte vastendagen over, Aswoensdag en Goede Vrijdag. Op deze dagen is het de bedoeling dat je maar één volledige maaltijd neemt en de andere maaltijden zonder vlees en extra’s. En hoewel de meeste mensen niet meer zo nadenken over vlees of vis, zijn er veel mensen die wel deze veertigdagentijd gebruiken om op andere manieren te vasten, te matigen en zich te bezinnen. Je kunt je voornemen om minder tijd achter de computer te zitten en meer tijd met je familie door te brengen, of om deze periode meer vrijwilligerswerk te doen. Of om minder te consumeren, minder te besteden. Dat is mijn vastenvoornemen van dit jaar, geen muziek, geen films en vooral geen boeken kopen in deze periode, de portemonnee in de tas houden en zo min mogelijk geld uitgeven aan luxe extras.

Maar wat je voornemen ook is en hoe je dat ook uitvoert, het gaat er uiteindelijk om dat je nadenkt over wat nu werkelijk belangrijk is.