De dinsdagvrouwen, Monica Peetz

Toevallig blijf ik na ‘The way’ in de pelgrimssferen met dit boek van Monica Peetz, ‘De dinsdagvrouwen’. 

Vijftien jaar geleden leerden Estelle, Eva, Caroline, Kiki en Judith elkaar kennen tijdens een cursus Frans. Van die cursus is niet veel blijven hangen, maar van de vriendschap des te meer. Sinds die tijd komen ze elke eerste dinsdag van de maand bij elkaar in een Frans restaurant in hun thuisstad, Keulen.

Nu is Judith net weduwe geworden en haar man Arne had de gewoonte om tijdens de vakanties delen van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella te lopen. Judith wil nu als eerbetoon zijn laatste tocht naar Lourdes afmaken en de andere vrouwen besluiten met haar mee te gaan.

Leidraad voor de reis is het pelgrimsdagboek van Arne. En hoewel elk van de vrouwen haar eigen problemen heeft, merken ze toch al snel dat er iets niet helemaal klopt met het dagboek. Aanwijzingen kloppen niet, routes blijken niet te bestaan en beschrijvingen van hotels en overnachtingplaatsen komen niet overeen met de werkelijkheid. Welk geheim had Arne? En terwijl ze dat proberen uit te vinden, komen ze erachter dat één van hen een nog veel groter geheim heeft. Een geheim dat grote gevolgen heeft voor de onderlinge relaties en de vriendschap.

‘De dinsdagvrouwen’ is met humor geschreven, niet volkomen voorspelbaar en leest erg prettig. In Duitsland zijn er al duizenden exemplaren van verkocht en dat is geen wonder. Het schijnt dat het nu zelfs verfilmd wordt.

Een aanrader voor een paar aangename uurtjes.