IJs en sneeuw

Gistermiddag begon het te sneeuwen en de kinderen werden steeds enthousiaster, maar ik werd steeds zenuwachtiger. Ik werk in Amsterdam, maar ik woon in Almere en ik weet hoe lastig een paar sneeuwvlokken het kunnen maken om naar huis te komen. Ik heb nog trauma's van vorig jaar toen ik er de dag voor de kerstvakantie bijna 8 uur over heb gedaan om thuis te komen.

Gisteren zag het er eerst nog redelijk goed uit, volgens de site van de NS reden de treinen volgens een aangepaste dienstregeling. Ik was optimistisch gestemd, misschien was de NS inderdaad nu eindelijk eens 'winterklaar'. Het zou verdorie eens tijd worden.

Helaas, ik had te vroeg gejuichd, even later bleek dat er bij Weesp een wisselstoring was en er reden geen treinen meer richting Almere. Tsja, het zal ook niet.

Toen kwam er ook nog een leerling met de opwekkende mededeling dat er helemaal geen openbaar vervoer meer reed en mijn lichte hoop verdween als, jawel, sneeuw voor de zon.

Gelukkig bleek uiteindelijk die mededeling overdreven. Het OV in Amsterdam reed wel, langzaam weliswaar, maar het reed. Complimenten trouwens voor de buschauffeur die ik had, wat reed die meneer goed en veilig!

Op het Amstelstation wachtte ik op de bus die me naar huis zou kunnen brengen. Het vervelendste is dat je in de tijd die je staat te wachten helemaal niets weet. Er staat niemand die je goede informatie kan geven over wat nu de beste manier is om thuis te komen. Op een bus wachten waarvan je niet weet of die wel komt, of naar het Centraal proberen te komen om te zien of daar treinen rijden. Maar aangezien ik van mijn medepassagiers begreep dat er echt helemaal geen treinen reden, sommige mensen stonden al drie uur op een trein te wachten, leek de bus toch de veiligste optie.

En eerlijk is eerlijk, ik heb niet zo heel lang gewacht, na ongeveer 20 minuten kwam de bus, en hoewel ik het hele eind heb moeten staan, was ik toch op redelijke tijd thuis.
Ik zag tijdens de busrit de snelweg aardig vol staan en thuis begreep ik dat er meer dan 800 m file stond en dat er rond Utrecht en Amsterdam de hele middag al geen treinen meer reden.

Mijn grote vraag is dan ook, hoe komt het toch dat elke keer dat er hier in Nederland een sneeuwbui valt meteen het hele land volkomen ontregeld is? Gisteren riep ik al uit dat ik naar Rusland ging verhuizen, daar gaat alles gewoon door al ligt er veel meer sneeuw dan hier. Ik vrees echter dat elke keer dat er hier weer sneeuw komt, de NS alle beloftes weer breekt en alle snelwegen weer vol staan. Sneeuw kan best mooi zijn, maar ik vind het een ramp als je nog naar huis moet!