The way (2010)

Tom Avery is oogarts in Californie. Zijn zoon Daniel heeft zijn studie opgegeven en is op reis gegaan. Het afscheid tussen vader en zoon was niet heel hartelijk, want Tom vindt dat Daniel zo zijn leven vergooit.

Tom krijgt telefoon uit Frankrijk, Daniel is omgekomen tijdens een storm in de Pyreneeën. Tom vliegt naar Fankrijk om het lichaam van zijn zoon op te halen en komt er dan achter dat Daniel op het punt had gestaan om de tocht naar Santiago de Compostella te maken. Hoewel hij er eigenlijk niets in ziet, besluit hij in een opwelling ‘De Weg van Sint Jacobus’ in plaats van Daniel te lopen. Het kistje met de as van Daniel neemt hij mee en overal langs de weg laat hij op belangrijke punten beetjes achter.

In de eerste instantie wil Tom de tocht alleen maken, maar al snel krijgt hij gezelschap. Een Nederlander, Joost, die de Camino maakt omdat hij wil afvallen, de Canadese Sarah die het roken wil opgeven als ze in Santiago aankomt en de Ierse schrijver Jack die writersblock heeft en hoopt dat de tocht dit zal verhelpen. Eerst is het een gezelschap tegen wil en dank. Je gaat nu eenmaal allemaal dezelfde kant op als je de Camino loopt en elkaar ontlopen is niet goed mogelijk, maar al snel leren ze elkaar beter kennen. Tom probeert nog het langst om de vriendschap te weerstaan, hij wil in zijn verdriet en schuldgevoel alleen zijn, maar na een enorme uitbarsting (gevoed door vermoeidheid en teveel wijn) accepteert hij het gezelschap en de steun van de anderen.

Als ze eenmaal in Santiago zijn aangekomen lopen de andere drie nog met Tom mee naar het echte eindpunt, Muxhia, waar hij de as van Daniel aan zee uitstrooit.

Tijdens de tocht komt Tom zijn zoon eigenlijk nader dan hij voor zijn dood was en tijdens de tocht verwerkt hij ook een deel van zijn verdriet. Voor hem en voor de anderen, die allemaal hun eigen redenen hadden om de Weg te lopen, is het een weg van acceptatie en jezelf onder ogen zien.

Martin Sheen (links) krijgt regie aanwijzingen van zijn zoon Emilio Estevez

Een film als deze zou heel snel sentimenteel kunnen worden, maar wordt dat gelukkig geen moment. Dat is te danken ten eerste aan de acteerprestatie van Martin Sheen die Tom speelt. Martin Sheen is volgens mij een van de beste acteurs die er is.

Ten tweede is daar de regie van zijn zoon Emilio Estevez die de emoties afwisselt met stukken waarbij je hardop moet lachen en het geen moment nep laat zijn. Emilio Estevez is ook te zien als Tom’s zoon Daniel.

De anderen van de groep zijn ook het vermelden waard, Yorick van Wageningen speelt Joost en doet dat vol overgave (if it aint  Dutch, it aint much). James Nesbitt en Deborah Unger zijn ook geweldig als Jack from Ireland en Sarah.

Al met al een prachtige film, die twee uur lang geen moment verveelt en de beelden van de Camino (de hele film is op locatie langs de route gefilmd) zorgen ervoor dat je zelf bijna zin krijgt om de Weg van Sint Jacobus te lopen.

Tom, Sarah, Joost en Jack