Boekennieuws
Ik heb mijn koopstop gebroken, ja ik weet het. (hangt hoofd in schaamte, mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa) Ik had twee weken geleden echt een absolute rotweek en ik had iets nodig om me beter te voelen, dus heb ik lekker geneusd in de boekwinkel en heb ik de nieuwe van R.J. Ellory, 'Bekraste zielen' gekocht. Morgen komt de bespreking.
Helaas, maar aan de andere kant goed voor mij, komt de nieuwe van Jussi Adler-Ollson pas in mei uit, als het boek dan al uit komt. Het boek zou oorspronkelijk vorig jaar al uitkomen, toen in afgelopen januari, maar het is opnieuw uitgesteld. Nog even geduld oefenen dus.
Als het goed is komt morgen wel in de boekhandel het (door mij in ieder geval) lang verwachte tweede boek van Paolo Giordano, 'Het menselijk lichaam'. Zijn eerste boek was 'De eenzaamheid van de priemgetallen' en dat vond ik één van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb, dus mijn verwachtingen zijn hooggespannen. En nee, ik ren niet morgen al naar de boekhandel, ik ben volgende maand jarig en zo lang kan ik wel wachten.
En dan Anna Karenina. In december ben ik met dit boek begonnen en eind januari had ik het uit. Ik had me er erg veel van voorgesteld, 19e eeuw, Russisch, klassieker, wat wilde ik nog meer? Dit klonk als het ideale boek voor mij. Het begon vrij goed en ik was enthousiast, maar al veranderde ik van gedachten.
Helaas, jammer, het
spijt me het te moeten zeggen maar ik vond het een enorme opgave om het boek
daadwerkelijk uit te lezen.
De verhaallijn van
Anna en Wronski is best aardig, Lewin en Kitty ook wel, maar daar houdt het dan
voor mij ook helemaal mee op.
De vele, vele
uitwijdingen, de vele, vele zijpaden, ik vond er eigenlijk vrij weinig aan. Wat
mij betreft had het boek zeker de helft korter gekund. Het is niet dat ik
Russische politiek in de 19e eeuw niet interessant vind, want dat
vind ik wel, alleen niet in een roman, geloof ik.
Ik heb het boek
uitgelezen (af en toe een stukje sneller gelezen en stukjes geskipt) maar ik
was blij dat ik het uit had.
Anna Karenina was niet voor mij.
Hallo Bettina, jammer dat je Anna Karenina niet kon waarderen. Als liefhebber van (19e eeuwse) klassiekers vind ik die wijdlopigheid er juist wel bij horen. Inkorten, zoals ook weleens gebeurt, zou eigenlijk vermeden moeten worden. Voor je het weet zit je een soort Reader's Digest versie te lezen. Een beetje skippen en diagonaal lezen kan natuurlijk altijd wel. Dan laat je de selectie aan de lezer zelf over.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor de tip wat betreft De eenzaamheid van de priemgetallen. Dat ga ik nu toch echt eens lezen.
Hallo Wim, dank je wel voor je reactie. Ik snap ook niet goed waarom ik Anna Karenina zo lastig vond, in andere klassiekers vind ik wijdlopigheid geen enkel bezwaar en vaak zelfs heel mooi. Ik weet het niet, (maar het zit me wel een beetje dwars, zal ik eerlijk zeggen)
VerwijderenIk vond De eenzaamheid van de priemgetallen prachtig, ik hoop dat jij er ook van geniet,
groetjes,
De eenzaamheid van de priemgetallen is inderdaad een prachtig boek, dus ook ik zet de opvolger op mijn verlanglijstje voor mijn verjaardag. Anna Karenina heb ik als 19-jarige gelezen en ik vond het toen prachtig. Misschien was ik toen nog erg romantisch of zo? In elk geval ben ik toch van plan om het nog eens te lezen en te kijken wat ik er nu van vind. Oorlog en Vrede heb ik dan weer niet uitgekregen. Te veel ellende op bitterkoude slagvelden, vermoed ik.
BeantwoordenVerwijderenDe eenzaamheid van de priemgetallen vond ik prachtig, ik hoop dat de opvolger net zo mooi is. Ik heb de titel in ieder geval al doorgegeven aan mijn ouders met de mededeling: die wil ik graag voor mijn verjaardag! Het is vervolgens keurig genoteerd.
Verwijderengroetjes,
Wat jammer van Anna Karenina. Ik las het, netals Theetante, zo rond mijn 20ste en vond het toen ook prachtig. Ik denk dat ik er erg in zat te zwelgen. Dit is misschien wel zo'n klassieker die juist grote impact heeft als je 'm op jonge leeftijd leest...Door die opmerking van Theetante ben ik nu juist wel weer benieuwd geworden naar Oorlog en Vrede...
BeantwoordenVerwijderenIk ben nu een beetje huiverig geworden voor Oorlog en Vrede, ik wacht er nog maar een tijdje mee :-)
Verwijderengroetjes,
Ik vond Anna Karenina eerlijk gezegd ook een beetje tegenvallen. Wel mooi, maar niet zo'n fantastisch meesterwerk als Oorlog en vrede. Toch heb ik het idee dat ik Anna nog een keer moet herlezen om het een tweede kans te geven. Ik heb onlangs de verfilming met Kiera Knightley gezien. Een originele en interessante opvatting van het boek, heel nadrukkelijk beeldend en filmisch, en die heeft mij geïnspireerd om het boek op de lijst van nogmaals-te-lezen-klassiekers te zetten.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ooit de filmversie met Sean Bean en Sophie Marceau gezien en die vond ik ook heel mooi. Ik ben wel benieuwd naar deze nieuwe versie.
VerwijderenEn oorlog en vrede laat ik nog even liggen, even weer bij komen van deze ervaring.
groetjes,