Hell-Bent, Benjamin Lorr

Iemand die hellbent is, is iemand die geobsedeerd is, bezeten misschien zelfs. In dit geval is het een woordspeling waarin het ook gaat over helse buigingen in een bepaalde vorm van yoga, Bikram yoga.

Bikram yoga is bedacht door Bikram Choudry en het bestaat uit een vaste serie van 26 houdingen die worden uitgevoerd in een ruimte die tot boven de 38 graden Celsius wordt verwarmd. Bikram kwam in de jaren 70 vanuit India naar Amerika, waar hij les begon te geven aan de sterren van Los Angeles. 

De nieuwe vorm van yoga en de manier waarop Bikram met hen omging maakte diepe indruk, en al snel werden zijn lessen heel populair. Bikram stopte ermee zijn lessen gratis te geven en leerde zijn merk te beschermen. 

Bikram yoga is aan vaste regels gebonden en elke docent die Bikram yoga geeft moet zich aan die regels houden. Zo mag er aan de volgorde van de asanas en de uitleg die erbij gegeven wordt niet getornd worden. Deze uitleg is door Bikram zelf geschreven en elke docent moet dit uit zijn hoofd leren.

Benjamin Lorr had overgewicht en een slechte conditie en besloot een lesje te doen, voornamelijk omdat de studio dicht bij zijn huis was. Wat volgde was een fascinatie met Bikram yoga die hem zelfs voerde naar groepen die extreme achteroverbuigingen oefenen om aan kampioenschappen mee te kunnen doen. 

Dit is ook een doel dat Benjamin Lorr nastreeft. Hij volgt zelfs de negen weken durende lerarenopleiding met Bikram Choudry zelf en weet dit vol te houden en te halen. Bikram zelf is charmant en bijna kinderlijk in zijn vaak vreemde gedrag en de belachelijke beweringen die hij doet over zichzelf om zichzelf belangrijker te laten lijken.

Maar langzamerhand merkt Lorr in de gesprekken die hij met volgelingen en ex-volgelingen van Bikram en Bikram yoga voert een wat duistere kant van deze yogi. Mensen die voor de klas afgekraakt worden, mensen die één moment nog de favoriet van de meester zijn en het volgende moment zonder uitleg volledig uit de gratie zijn.

Ja, er zijn zeker mensen die gezonder zijn geworden door Bikram yoga, maar waarschijnlijk zou elke vorm van yoga of zelfs bijna elke vorm van sport voor verbetering hebben kunnen zorgen. Deze extreme vorm van yoga waar deze mensen mee bezig zijn, is niet gezond te noemen, op geen enkel vlak. Niet dat ik hiermee bedoel dat Bikram yoga niet gezond zou zijn, absoluut niet. Wat ik bedoel is dat yoga (alle yoga) op het extreme niveau waar dit boek het over heeft niet gezond is.

Benjamin Lorr doet niet langer aan Bikram yoga, hij oefent nog wel dagelijks, gewoon thuis in zijn woonkamer. Zo af en toe neemt hij nog een lesje, bijna als een voormalige verslaafde die af en toe terugvalt in een slechte gewoonte. Op dat moment voelt het goed, maar hij weet ook dat het op de lange duur niet goed voor hem is.

Hell-bent is een fascinerend boek, dat ik vol verwondering heb gelezen met vooral de grote vraag in mijn hoofd; ‘waarom zou iemand in vredesnaam zichzelf dit soort dingen aandoen?’. Fascinerend, ik kan niet anders zeggen.  

Ik heb zelf trouwens geen Bikram yoga lessen gevolgd, dus ik kan verder geen oordeel hebben over de manier waarop de lessen hier in Nederland gegeven worden. Het is heel goed mogelijk dat de docenten in de praktijk wel afwijken van het script en dingen aanpassen, maar dat weet ik dus niet. :-)