De genoegens van mannen, Kate Williams
Het is Londen in 1840, koningin Victoria is net op de Britse
troon gekomen en de economische situatie in Engeland is niet erg rooskleurig.
De genoegens van mannen is daarvoor te warrig, het boek belooft teveel en levert te weinig. Het wisselende perspectief is wel aardig, maar daar blijft het bij. De acties van Catherine zijn vooral ondoordacht en dom, en waarom ze zo handelt wordt nooit afdoende verklaard. En dat geldt eigenlijk voor alle mensen en alle handelingen in het boek en ook voor de moordenaar. Na afloop weet je weliswaar wie de moordenaar was, maar zijn motief blijft onduidelijk. Verder zijn alle mensen bijzonder onsympathiek en kon het me eigenlijk niet eens meer schelen wie de moordenaar was en wie slachtoffer werd.
Sommige mensen hebben de sfeer in dit boek geprezen, maar ik heb boeken gelezen waarin de sfeer van 19e eeuws Londen een stuk beter naar voren komt. Kortom, voor mij een teleurstellende ervaring.
Catherine Sorgeiul woont met haar excentrieke oom in een
vervallen huis. De familie heeft wel geld, maar daar is weinig van te zien. Catherine
heeft een tragedie meegemaakt in haar familie en het lijkt erop dat ze ook een
periode in een inrichting heeft doorgebracht. Wat er precies is voorgevallen
wordt langzaam duidelijk. Catherine voelt zich niet erg op haar gemak in het
gezelschap van anderen en verveelt zich. Haar aandacht wordt getrokken door
moorden die gepleegd worden in Londen, waarbij jonge vrouwen met een mes worden
bewerkt. Door haar achtergrond denkt Catherine dat zij dicht bij de moordenaar
kan komen en zij gaat actief op zoek.
Kate Williams
heeft eerder een boek geschreven over koningin Victoria en gezien de
literatuurlijst achterin dit boek heeft ze grondig onderzoek gedaan naar deze
periode. Ik houd van Londen, ik houd van de periode van de 19e eeuw
en daarmee was de hoop gewekt dat ik van dit boek zou genieten. Ik vrees dat ik
dat niet echt heb gedaan.
De genoegens van mannen is daarvoor te warrig, het boek belooft teveel en levert te weinig. Het wisselende perspectief is wel aardig, maar daar blijft het bij. De acties van Catherine zijn vooral ondoordacht en dom, en waarom ze zo handelt wordt nooit afdoende verklaard. En dat geldt eigenlijk voor alle mensen en alle handelingen in het boek en ook voor de moordenaar. Na afloop weet je weliswaar wie de moordenaar was, maar zijn motief blijft onduidelijk. Verder zijn alle mensen bijzonder onsympathiek en kon het me eigenlijk niet eens meer schelen wie de moordenaar was en wie slachtoffer werd.
Sommige mensen hebben de sfeer in dit boek geprezen, maar ik heb boeken gelezen waarin de sfeer van 19e eeuws Londen een stuk beter naar voren komt. Kortom, voor mij een teleurstellende ervaring.
Reacties
Een reactie posten