De zomergodin, Carol Goodman

Meg Rosenthal is net weduwe geworden en heeft een baan nodig. Ze kan docente worden aan de kostschool Arcadia. Een school die is begonnen als kunstenaarskolonie maar al snel een school werd voor kinderen met een artistieke gave, waar kunst en alle aanverwante vakken belangrijk zijn.

Meg en haar dochter Sally verhuizen naar het terrein van de Arcadia school en hopen op een nieuwe start, maar dat blijkt nog niet zo gemakkelijk. Op een van de eerste dagen sterft er al een leerling tijdens een ritueel om de zomer uit te luiden en de herfst te beginnen.

Ondanks die tragedie probeert de school door te gaan. Meg geeft haar lessen, probeert haar puberende dochter in het gareel te houden en wil er ondertussen achter komen wat er eigenlijk is gebeurd tussen de twee oprichters van de kunstenaarskolonie, Vera en Lily. Lily is omgekomen tijdens een grote sneeuwstorm, maar de omstandigheden zijn onbekend.

Al snel blijken de gebeurtenissen uit het verleden gevolgen voor het heden te hebben en er volgen nog meer angstige gebeurtenissen. Wie is wie, en zijn de doden die vallen het gevolg van zelfmoorden, ongelukken of moorden? Welke rol speelt de rectrix Ivy St Claire en hoe staat het met de kunstdocente Shelley Drake?

Carol Goodman heeft al eerder ‘Het meer van de meisjes’ geschreven en ‘De verborgen orchidee’ een eerlijk gezegd lijkt dit boek ‘De zomergodin’ een beetje een mengeling van die twee te zijn. Een kostschool met vreemde gebruiken en wat aangepaste heidense rituelen, een paar sterfgevallen en een mysterie in het verleden. Een nieuwe docente die met haar dochter arriveert en een oud raadsel op wil lossen, en daar ook bijvoorbeeld een dagboek voor ontdekt dat eerder nog niet ontdekt is.

Dat is ook een beetje het probleem, dit boek brengt niet zo heel veel nieuws, we hebben het al eens gelezen. Dat Meg ongeveer binnen een dag het verloren gewaande dagboek van Lily weet te vinden, vind ik altijd zo’n slappe truc van auteurs; verzin eens iets beters. Hoe het afloopt met de sheriff en Meg is voor elke lezer ook al binnen twee zinnen duidelijk (ja lezer, ze krijgen elkaar)

Aan de andere kant is het wel een heel fijn boek om te lezen, zeker als je wel iets spannends wil, maar niet echt de concentratie kunt opbrengen voor iets heel ingewikkelds. De hele situatie met de adopties is nog wel een interessant gegeven en vooral omdat hier een twist inzat die ik nog niet meteen zag aankomen. Kortom, niet wereldschokkend, maar zeker niet slecht.