De sneeuwkoningin, Michael Cunningham

Boven Central Park verscheen een hemels licht aan Barrett Meeks, vier dagen nadat hij voor de zoveelste keer door de liefde was geschoffeerd.**

Dat is de prachtige eerste zin van De sneeuwkoningin van Michael Cunningham, een verhaal over de broers Tyler en Barrett.

Tyler is de oudste, een muzikant die een liedje wil schrijven voor zijn vriendin Beth met wie hij zal trouwen, maar die stervende is. Hij hoopt dat drugs hem de inspiratie en vooral het talent zullen geven die hij nodig heeft voor wat hij wil bereiken met zijn liedje, maar denkt ook elk moment te zullen stoppen met de drugs. Barrett heeft allerlei studies gedaan en baantjes gehad en werkt nu in de boetiek van Beth en hun vriendin Liz, terwijl hij wacht op de liefde en het moment dat het leven zal beginnen.

Het licht dat hij ziet, terwijl hij toch ook twijfelt of hij het wel echt heeft gezien, zorgt voor een verandering in Barrett. Terwijl hij zijn geloof al sinds zijn kindertijd kwijt is, probeert hij dit weer te vinden. Hij gaat vanaf dat moment weer naar de kerk, al doet hij nergens aan mee en zit hij alleen achterin. Ergens hoopt hij op nóg een teken dat hem duidelijk zal maken dat het licht echt was, dat er inderdaad meer is.

Het verhaal begint op een avond in 2004, de avond voor de verkiezingen tussen Bush en Kerry, en gaat dan via oudejaarsavond 2006 als alle vrienden bij elkaar zijn, naar november 2008, net voor de verkiezingen tussen Obama en McCain.

Tegen die tijd zijn de levens van Barrett en Tyler veranderd. Waarschijnlijk ten goede, hoewel ze beiden ook het idee hebben dat het elk moment weer mis kan gaan.

Het sprookje De sneeuwkoningin van Hans Christian Andersen is de basis voor dit verhaal, maar dat is heel subtiel gedaan. Het is gelukkig geen hervertelling, alleen sommige elementen uit het sprookje komen op een heel mooie manier terug.

Ook andere thema’s in het verhaal worden terloops genoemd en komen en af en toe terug, zoals de politiek, of het licht dat Barrett heeft gezien. Dit wordt niet zwaar aangezet of constant genoemd, al wordt wel duidelijk dat de invloed van deze ervaring groot is.
Mensen die niet van zweverige boeken houden, kunnen gerust zijn. Het verhaal gaat eigenlijk vooral om de broers, hun onderlinge relatie en de relatie met de mensen om hen heen, zoals Beth.

Heel mooi weet Michael Cunningham de levens van Tyler en Barrett te beschrijven, de angsten en de twijfels die ze hebben, de zaken waar ze zich zorgen over maken en de veranderingen die ze meemaken. Hij maakt ze daarin heel menselijk en heel herkenbaar.

Ik heb eerder The hours (De uren) (hier) en Bij het vallen van de avond (hier) van Michael Cunningham gelezen, en na De sneeuwkoningin weet ik het zeker: ik ben een fan.

** Ik vond deze zin al heel mooi, maar ik kreeg bericht van de vertaalster Marijke Versluys dat de zin in de tweede druk al veranderd was met een mooiere uitdrukking die dichter bij het Engelse origineel komt. De nieuwe vertaling luidt:
Boven Central Park verscheen een hemels licht aan Barrett Meeks, vier dagen nadat hij voor de zoveelste keer een knauw van de liefde had opgelopen.
Inderdaad nog mooier, denk ik. Dank Marijke dat je dit onder mijn aandacht bracht!

Oorspronkelijke titel: The Snow Queen
Uitgegeven in 2014
Nederlandse uitgave 2014 door uitgeverij Prometheus
Nederlandse vertaling: Marijke Versluys
Bladzijdes: 283