A land more kind than home, Wiley Cash

Als religie en geloofsuitingen niet gedragen worden door traditie en een instituut dat zich door de eeuwen bewezen heeft, maar als het alleen gebaseerd is op het ego van een dominee, dan kan het snel mis gaan.

De evangelische gemeente in een klein stadje in North-Carolina krijgt na de dood van hun vorige dominee een nieuwe prediker, die al snel de focus van de gemeente verandert. Handen opleggen en in tongen spreken worden de normale bezigheden tijdens de diensten op zondag, terwijl men met slangen danst en gif drinkt om maar te bewijzen dat men een echte gelovige is.

De oude Adelaide Lyle vertrouwt dominee Chambliss niet en moet van de slangen en andere praktijken weinig hebben. Na een incident maakt ze een afspraak met Chambliss. In ruil voor haar stilzwijgen over de gang van zaken, mag zij op zondag de kinderen bezig houden, zodat zij in ieder geval niet blootgesteld worden aan deze zaken.

Toch is er op een zondag een kind aanwezig tijdens de dienst, de autistische oudste zoon van Ben en Julie. Ben moet van de kerk niets hebben, maar Julie hoopt dat haar zoon hier zal genezen. Helaas, de jongen sterft tijdens de dienst, terwijl zijn jongere broertje Jess het grootste deel heeft gezien. De mensen in de kerk zwijgen en willen niets zeggen, maar sheriff Barefield moet desondanks achter de waarheid zien te komen.

A land more kind than home is een fascinerend boek. Hoe kunnen mensen zover komen dat ze meegaan in de waanzin van één man? Zoiets zie je natuurlijk ook bij sektes en dit soort geloofsgemeenschapjes zijn daar mee te vergelijken, met normale religieuze stromingen hebben ze weinig te maken.

Dominee Chambliss is een vreselijke kerel, een zalvende egotripper die alles naar zijn hand weet te zetten en denkt dat hij slimmer is dan iedereen. Dat is tegelijkertijd zijn ondergang, want gelukkig is sheriff Barefield nog altijd een stuk slimmer.

Het verhaal wordt langzaam duidelijk, door de ogen van Adelaide Lyle, Jess en de sheriff. En als je alle puzzelstukjes bij elkaar legt, dan wordt duidelijk dat er meer aan de hand zal zijn geweest dan een ongeluk die zondag.

De sfeer in het kleine stadje en de banden tussen de verschillende mensen onderling worden goed beschreven. Heel knap is ook het verhaal opgebouwd en wordt duidelijk hoe een misverstand tot grote gevolgen kan leiden.

Mijn enige bezwaar tegen het boek is dat Chambliss alleen maar heel erg slecht is, terwijl mensen die zowel goed als slecht zijn een stuk interessanter zijn, zoals in de boeken van Philippe Claudel altijd zo uitstekend duidelijk wordt.

Wiley Cash is hierin beter geslaagd met zijn portret van Julie, de moeder van de dode jongen. Aan de ene kant is zij een goede moeder, aan de andere kant doet ze dingen die je je niet voor kan stellen en die in volkomen tegenspraak zijn met elkaar. Dit is onbegrijpelijk, maar daardoor interessant en goed gedaan.

A land more kind than home was het debuut van Wiley Cash, maar zijn tweede boek heb ik hier gelukkig ook al in huis. Sommige schrijvers moet je in de gaten houden.

Uitgegeven in 2012

Geen Nederlandse vertaling beschikbaar