Boeken in het juiste seizoen

De bomen beginnen al mooi te kleuren

De herfstvakantie is begonnen, en hoewel het gisteren mooi weer was en hopelijk vandaag ook, is het de afgelopen week echt herfstig geweest. Winderig, en vaak nat en koud. Als het zulk specifiek herfstweer is, kun je niet willekeurig elk boek uit de kast pakken. Sommige seizoenen vragen om bepaalde boeken. Zo lees ik in de winter meer boeken over Rusland en in de zomer over Italie. Maar soms gaat het verder dan dat. Sommige boeken kunnen alleen in bepaalde seizoenen gelezen worden. Probeer je zo’n boek te lezen buiten het seizoen dan lukt het niet; het pakt niet, het boeit niet, het schiet niet op. Lees je het boek daarentegen weer in het goede seizoen dan lees je het in één ruk uit.

Maar wat zijn nu voor mij de ultieme seizoensboeken?

Herfst

De graaf van Monte Christo, Alexandre Dumas. Er is iets heel bevredigends aan de regen die tegen de ramen klettert en de wind die de gevallen bladeren door de straten blaast, terwijl ik op de bank zit met het verhaal van Edmond Dantes, die uit is op wraak.

Winter

Dokter Zhivago, Boris Pasternak. Probeer dit boek maar eens te lezen in de zomer, dat lukt gewoon niet. Het tragische liefdesverhaal tussen Joeri Zhivago en Lara vraagt om sneeuw en temperaturen beneden nul. De kerstvakantie is ook altijd voor mij het moment om de verfilming te bekijken (de nieuwe versie met Hans Matheson en Keira Knightley)

Lente

Rebecca, Daphne DuMaurier. Vannacht droomde ik dat ik naar Manderly ging. Zo begint het en dat zet de toon van het verhaal van de tweede mevrouw de Winter die trouwt met Maxim de Winter en met hem meegaat naar het statige landhuis Manderly, waar de geest van de eerste mevrouw de Winter, Rebecca, nog altijd in stand wordt gehouden door de sinistere huishoudster mevrouw Danvers.

The enchanted April, Elizabeth von Arnim. Het verhaal van vier vrouwen in de jaren ’20 die een huis huren in Italië en allemaal de helende invloed ervan ondervinden.

Zomer

Een zomerzotheid, Cissy van Marxveldt. Luchtig en schuimend is dit verhaal van vijf vriendinnen die op de veluwe logeren en horen dat er in het landhuis nabij een jonkheer en een paar vrienden zijn neergestreken. De snobistische vriendin beweert dat ze altijd een jonkheer kan herkennen en de jonkeer hoort dit. Hij geeft zich uit voor de chauffeur, en een van de vrienden is de rest van de vakantie de jonkheer. Een zomer vol verwikkelingen en verwarring volgt met een einde waar alles keurig op zijn plek valt, waar het leukste meisje de jonkheer strikt en de snob het veld moet ruimen. Wat mij betreft is dit het perfecte zomerverhaal.

Ergens in de komende weken zal ik waarschijnlijk ‘De graaf van Monte Christo’ erbij pakken, maar nog niet vandaag. Vanmiddag ben ik in Utrecht om de andere boekenbloggers en boekenliefhebbers te ontmoeten. Daar zal ik de komende dagen verslag van doen. Ik heb er heel veel zin in!