De dochter van de alchemist, Katherine McMahon

In 1725 woont Emily met haar vader, sir John Selden, op een vervallen landgoed. Haar vader heeft vooral belangstelling voor zijn alchemistische experimenten en heeft Emilie opgevoed tot een jonge vrouw die bijna net zoveel weet van de laatste theorieën van Isaac Newton als van de aard van vuur of hoe je een alchemistisch experiment opzet. 

De enige buitenstaander met wie ze contact heeft is de predikant Thomas Shales, die ook belangstelling heeft voor natuurfilosofie. Maar helaas weet Emilie verder weinig van de grote wereld, aangezien ze bijna niet buiten de hekken van het landgoed komt.

De eerste de beste knappe en charmante jongeman die langskomt heeft er dan ook geen problemen mee om Emilie voor zich te winnen en haar zwanger te maken.

Ondanks haar vaders boosheid vertrekt Emilie met deze Robert Aislabie naar Londen waar ze met hem trouwt. Het leven in Londen is echter nog niet zo gemakkelijk voor een vrouw die met gemak de theorie over de verschillende onderdelen van lucht begrijpt en kan onderzoeken, maar weinig kaas heeft gegeten van omgang met mensen, of het nu gaat om de leden van de High Society of haar kamenier.  
Na een miskraam keert Emilie terug naar het landgoed Selden, waar blijkt dat haar vader net overleden is. Terwijl haar echtgenoot allerlei wilde plannen heeft om het landgoed en het oude huis te transformeren tot een nieuw en modern huis dat iedereen moet laten zien hoe rijk hij wel niet is, stort Emilie, verteert door schuldgevoel, een beetje in. 

Ze sluit zich op in haar vaders laboratorium om diens laatste experimenten te herhalen. Er gebeurt een ongeluk, en Emilie komt erachter wat haar vader al die tijd verborgen heeft gehouden. Dit zorgt ervoor dat Emilie de relatie met haar vader weer in een nieuw licht kan bekijken, maar ook weet wat ze moet doen met haar echtgenoot, haar kamenier en Thomas Shales.

Katherine McMahon is er met ‘De dochter van de alchemist’ in geslaagd om de 18^e eeuw tot leven te wekken. Een eeuw waarin veel veranderde en de wetenschappelijke revolutie nog in volle gang was. De bloedsomloop werd ontdekt, er werd onderzoek gedaan naar inentingen, naar de bestanddelen van de lucht, kortom het was een tijd waarin veel mogelijk leek. 

Zelfs al lijken de experimenten en de theorieën van John Selden en anderen buitenissig en vergezocht in onze ogen, dit soort experimenten heeft uiteindelijk wel de wetenschappelijke inzichten opgeleverd waar we nu nog van profiteren.

De 18^e eeuw is ook een eeuw van slavenhandel, waar ongehuwde moeders in Londen een vreselijk leven te wachten stond en waar het leven van een kind niet  veel waard was.
Het einde van het verhaal maakt heel mooi de cirkel rond, met hopelijk in deze tweede kans een betere uitkomst voor alle betrokkenen.