Het geluid van de nacht, María Dueñas

Madrid, begin jaren ‘30. Sira Quirigo is een jong meisje dat met haar moeder werkt in een naaiatelier. Ze is verloofd met Ignacio en gaat met hem een veilige toekomst tegemoet. Maar dan ontmoet ze Ramiro, die haar het hoofd op hol brengt. Sira verlaat haar moeder en Ignacio en gaat er met Ramiro vandoor naar Marokko, dat op dat moment voor een deel Spaans protectoraat is. 

Dankzij de erfenis van haar vader kunnen ze er goed van leven, maar al snel blijkt dat Ramiro een schoft is. Hij laat Sira in de steek en gaat ervandoor met de juwelen en het geld dat Sira had gekregen. Sira laat hij met alle schulden achter.

Sira moet werk zien te vinden om haar schulden af te betalen, ze moet een plek vinden om te leven en alles weer op orde te krijgen. Ze komt in contact met de smokkelaarster en pensionhoudster Candelaria en met haar hulp weet Sira een naaiatelier op te zetten. 

Veel Europeanen zitten namelijk vast in Marokko, want sinds de burgeroorlog in Spanje is uitgebroken, is de straat van Gibraltar dicht. Maar ze moeten wel allemaal kleren hebben. 

Zo bouwt Sira al snel een respectabele klantenkring op en met behulp van Candelaria en haar excentrieke buurman Felix kan ze haar leven weer opbouwen. De Engelse Rosalinde Fox wordt niet alleen haar cliënte, maar ook haar vriendin. Deze vriendschap brengt haar uiteindelijk in contact met de Engelse geheime dienst, die Sira vragen weer naar Madrid te gaan om daar een naaiatelier te openen voor de vrouwen van de Duitsers en Hongaren en alle anderen die in Madrid zijn, en alle informatie die ze in de paskamer te horen krijgt aan de Engelsen door te geven. Sira gaat akkoord en vertrekt als de Marrokaanse ‘Arish’ weer naar Madrid, maar ze weet nog niet wie ze daar weer zal ontmoeten en welke wending het lot zal nemen.

‘Het geluid van de nacht’ (vreemde titel, eigenlijk) van María Dueñas is een spannend en goed geschreven boek dat lees als een trein. Wat onderwerp en wat stijl betreft deed het me denken aan ‘de macht van een vrouw’ van Barbara Taylor Bradford, alleen is dit boek duidelijk meer literair. De voorkant is in dezelfde stijl van als de boeken van Ruiz Zafon en laat ook daarmee zien dat dit boek in de hoek van de Spaanse literatuur zit.

Er komt genoeg politieke uitleg in voor om het voor iedereen die niet op de hoogte is van de situatie in Spanje in de jaren dertig duidelijk te maken, maar voor degenen die dat totaal niet interessant vinden is het denk ik niet storend. Kleurrijke figuren, spannende momenten en een exotische locatie in een turbulente tijd maken van ‘Het geluid van de nacht’ een roman die ik met heel veel plezier heb gelezen en die ik anderen van harte kan aanbevelen.

Met dank aan Joke bij Boekhappen , waar ik over dit boek las en het me ontzettend aansprak.