De migratie van het oude weblog, een update

Het is ondertussen 15 dagen geleden dat web-log uit de lucht ging. Voor het vorige weekend kwam het bericht dat maandag alle weblogs weer oké zouden zijn. Maar al heel snel werd duidelijk dat er alleen maar werd bedoeld dat maandag de data overgebracht zou zijn. Daadwerkelijk online gaan zou nog veel langer duren. En dat duurt het dus ook, want ondertussen is het donderdag 8 september en mijn oude weblog is nog altijd niet in de  lucht, en met die van mij nog vele andere ook niet.

Ik volg een aantal weblogs en sommige daarvan bestaan al jaren, maar geen daarvan is al zichtbaar.

Ondertussen zie je de stemming bij de bloggers omslaan. Eerst was er begrip, toen lichte paniek en daarna ongeduld. Dat ongeduld sloeg op een gegeven moment om in regelrechte woede en frustratie. Maar nu zie je de onverschilligheid overheersen en halen mensen de schouders op. ‘Web-log doet het nog niet? Kan mij het schelen, ik zit ondertussen ergens anders.’ Ik ben namelijk niet de enige die ergens anders een goed thuis heeft gezocht voor haar of zijn weblog. Wordpress of blogspot zijn favoriet, en misschien zijn er ook andere plekken. Iemand is zelfs al zo handig geweest een site op te zetten waar iedereen zijn of haar nieuwe adres kan doorgeven en daar wordt gretig gebruik van gemaakt.

En waarom loopt het allemaal zoals het gaat? We hebben geen idee. Coentje en consorten (zoals wij in de familie ondertussen de mensen bij web-log noemen) doen tot nu toe hier bijzonder weinig coherente uitspraken over. Het blijft allemaal in het vage. En daar zit hem ’t probleem.

Dat er dingen niet gaan zoals je had gedacht, dat kan. Dat er allerlei onverwachte dingen fout gaan, kan ook. Dat alles ongeveer mis gaat dat mis kan gaan, dat is allemaal te begrijpen. Dat neem ik ze niet kwalijk. Ik neem ook aan dat Coentje en consorten heel hard werken om alles rond te krijgen, dat zij slapeloze nachten hebben van deze nachtmerrie en dat hun familieleden ondertussen denken; ‘wie is toch die vreemde meneer/mevrouw die af en toe een email stuurt?’

Maar waarom toch die vreemde berichtgeving? Waarom geen goede, duidelijke uitleg, verzameld op één plek? Er is één plek waar alles verzameld is, maar dat is de site van journalist Jeroen Mirck. Een plek waar je tenminste kunt lezen wat er aan de hand is en wat de laatste stand van zaken is. Alles overzichtelijk onder elkaar.

Vanuit web-log zelf is het een stuk slechter geregeld. Er was eerst de helpdesk, maar toen daar teveel (kritische) reacties op kwamen is die functie eraf gehaald. Af en toe komen er mededelingen, maar die staan op verschillende plekken bij die helpdesk. Verder is er twitter, waar soms 24 uur geen informatie komt en af en toe schijnt er ook nog iets op facebook te verschijnen (dat laatste zie ik niet, want dat volg ik niet). Mededelingen die komen zijn vaag en gedane beloftes worden teruggedraaid. Reacties op boze en bezorgde bloggers zijn vaak niet to the point, gaan niet op de kern van de zaak in, mensen krijgen geen antwoord op hun vragen en de situatie en de gevoelens van mensen worden gebagatelliseerd. Met als gevolg dat mensen nog bozer en gefrustreerder worden. Natuurlijk hebben de mensen achter weblog op dit moment meer te doen dan constant vragen van mensen te beantwoorden, maar mensen komen steeds met ongeduldige vragen omdat ze geen idee hebben waar ze aan toe zijn en zich zorgen maken over iets dat voor iedere blogger belangrijk is, namelijk hun weblog.

Sinds gisteravond is er een nieuwe update van web-log zelf, waarin eindelijk eens duidelijk wordt gezegd wat ze nu aan het doen zijn én wanneer er weer een update komt. Kijk, daar heb je iets aan. Maar dat het twee weken moet duren voor Coentje en consorten daar achter komen, is wel heel erg.